یک مسابقه منحصر به فرد و خانوادگی در دنیای اتومبیلرانی / نبرد رستم و سهراب اسپانیایی!

مجله ماشین – تهیه خبر: آرش راهبر / کدامشان بهترند؟ پیست آسفالته یا بیراهه سنگلاخی؟ قدرت و شادابی پسر یا تجربه و مهارت پدر؟ کارلوس ساینز جونیور یا سینیور کارلوس ساینز؟ این چالشی است به درازای تاریخ و پرسشی بوده که هر بار ممکن است پاسخی متفاوت داشته باشد. رویارویی دو نسل از یک خانواده نیز قطعاً یکی از جذاب‏ترین آزمون‏هایی است که می‏تواند نگاه بسیاری را به سوی خود جلب کند.
فکر می‏کنید اگر کارلوس ساینز سپیدمو که دو بار قهرمان مسابقات رالی جهانی (WRC) شده و یک بار هم در رالی خردکننده و سخت داکار سکوی اول را به دست آورده را رو در روی پسرش کارلوی ساینز جونیور راننده تیم فرمولا وان تورو روسو، در یک مسابقه اتومبیلرانی منحصربه‏فرد قرار دهیم، چه نتیجه‏ای به دست خواهد آمد؟ اگر پیش‏فرض این مسابقه استثنایی هم این باشد که قرار نیست رابطه خانوادگی بر انگیزه‏های رقابتی سایه بیندازد پس باید منتظر یک جنگ تمام عیار بود. قصه‏ای شبیه نبرد رستم و سهراب، البته نه با گرز و شمشیر و اسب که با اسباب و ابزار سریع و بازیگوش قرن بیست و یکمی…
سینیور ساینز ۵۵ ساله، یکی از اساتید مسلم رانندگی در جاده‏های خاکی است و کارلوس ساینز جونیور هم در زمره معدود رانندگانی است که می‏توانند در سریع‏ترین رقابت وسایل چرخدار، صاعقه‏وار در فرمولا وان برانند. خب برای برقراری عدالت و انصاف بین دو رقیب متفاوت، یک جور اتومبیل مسابقه‏ای خاص در نظر گرفته شده که برای هر دو غریبه بوده است. پدر و پسر خانواده ساینز سوار بر دو آف‏رود کارت سریع شدند که برای وزن ۳۰۰ کیلویی آن ۱۷۰ اسب‏ بخار نیرو از یک موتور یک لیتری تدارک دیده شده است.
شاید فکر کنید برای کارلوس جوان که از مسابقه تایرهای اسلیک و داون فورس آمده، این خودرو نامانوس باشد، اما ساینز جونیور خیلی زود نشان داد که در راه رفتن خرچنگی (پاوراسلاید) کاملاً ژن پدر را به ارث برده است. علاوه بر این حس رقابت‏جویی نیز کاملاً در دو رقیب فوران می‏کرد و هیچ‏کدام علاقه‏ای به پا پس کشیدن از خود نشان ندادند.
ساینز جوان قبل از مسابقه گفت: ما آدم‏های اهل رقابتی هستیم، حتی تا دم مرگ…! برای همدیگر احترام زیادی قائل هستیم و به همدیگر آسیب نخواهیم زد، اما هم من می‏خواهم برنده باشم و هم پدر. پسر البته استعداد و توجه به جزئیات پدر کهنه‏کارش را به شدت تحسین می‏کند و می‏گوید: ممکن نیست شما به جایی برسید اگر استعداد نداشته باشید. برای رسیدن به رده اول در اتومبیلرانی البته نیاز به استقامت جسمی و فکری و البته توجه بسیار به جزئیات رانندگی، خودرو و مسیر نیز هست. باید بدانید که برای آمادگی کامل راننده و ماشین چه چیزهایی لازم است…
قهرمان پیشین داکار نیز البته از پسرش تعریف می‏کند و می‏گوید: کارلوس یک راننده فوق سریع است، یک استعداد واقعی. او هیچ وقت از آموختن و تلاش برای اثبات توانایی‏هایش باز نایستاده. با وجود سن کم، تجربه زیادی دارد و آینده درخشانی در انتظار اوست.
… و برنده مسابقه، کارلوس ساینز!
آف‏رود کارت در نگاه اول برای راننده رالی مناسب‏تر به نظر می‏رسد، اما سینیور ساینز معتقد است که کارلوس جوان از این مسابقه تجربه خوبی به دست خواهد آورد و زودتر از یک پیرمرد راه کنترل کردن آن را به دست خواهد آورد. بعد از یک دور تمرینی، ساینز جوان گفت: راندن این کارت برای من کاری متفاوت از رانندگی در فرمولا وان است، اما در عین حال لذت بسیاری برایم داشت. انگار جاده کاملاً تحت نظرم بود و هر سانتی متر آن را از روی دایره فرمان حس می‏کردم.
ساعتی بعد مسیر مسابقه جولانگاه پدر و پسر می‏شود و هیجان و گرد و خاک بسیاری به آسمان می‏رود. فاتح مسابقه هم یک بار دیگر جناب رستم است. پدر زودتر و بدون خونریزی از خط پایان می‏گذرد و سهراب هم با لبخند زیرکانه‏ای شکست را می‏پذیرد. انتقام بماند برای یک مسابقه در آسفالت…