فرمول یک کانادا ۲۰۲۳: ورشتاپن چهل و یکمین پیروزی خود را به راحتی به دست آورد
به گزارش مجله ماشین، این چهل و یکمین پیروزی ورشتاپن در دوران حرفه‌ای خود در فرمول یک بود و این مرد هلندی در این زمینه با اسطوره آیرتون سنا برابری کرد. آیرتون سنا قهرمان نامی مسابقات فرمول یک اهل کشور برزیل و قهرمان سه دوره مسابقات فرمول یک بود.
فرمول یک که فصل اروپا را با مسابقات موناکو و اسپانیا آغاز کرد، قاره را برای بازی نهم فصل تغییر داد و به کانادا آمد.
روز جمعه اولین جلسه تمرین به دلیل خرابی دوربین های مداربسته برگزار نشد و تمرین دوم که به ۹۰ دقیقه افزایش یافت با دو پرچم قرمز و بارش باران ده دقیقه پایانی قطع شد. شنبه هم تمرین سوم زیر باران برگزار شد.
گزارش مسابقه فرمول یک کانادا ۲۰۲۳
با خاموش شدن ۵ چراغ قرمز، نهمین مسابقه فصل آغاز شد. در حالی که آلونسو کمی کندتر بود و جایگاهش را به همیلتون پاس داد، مکس ورشتاپن به خوبی برتری خود را حفظ کرد.
در عقب، سرجیو پرز و کارلوس ساینز در دور اول با هم مبارزه کردند، ساینز موفق شد جلوتر بماند. بدین ترتیب، دور اول را با ۵ نفر برتر ورشتاپن، همیلتون، آلونسو، راسل، هالکنبرگ تکمیل کردیم.
دورهای اول خیلی آرام پیش رفت. در دور هفتم، در دور هفتم راننده ویلیامز لوگان سرجنت که گفته بود از موتورش دود و شعله آتش دیده، ماشینش را در سکتور دوم پارک کرد و زودتر از مسابقه خداحافظی کرد.
همچنان ورشتاپن ۳.۵ ثانیه پیش بود و در جلو راحت بود. پشت سر او همیلتون تحت فشار آلونسو بود.
آلونسو پس از پشت سر گذاشتن استارت به همیلتون اجازه فرار نداد و توانست در فاصله DRS باقی بماند و شدت به همیلتون نزدیک بود. پس از آنها، راسل و اوکن در حال تکمیل ۵ نفر برتر بودند.
وقتی به دور دوازدهم رسیدیم، ماشین ایمنی وارد شد چون راننده مرسدس جورج راسل به دیوار برخورد کرده بود!
پس از این تماس، راسل که لاستیک عقب سمت راست خود را ترک کرد و بال جلویش شکست، سیستم تعلیق خود را نشکست و توانست به پیت ها بازگردد. وی سپس با کسب مقام نوزدهم وارد مسابقه شد.
پشت خودروی ایمنی، ورشتاپن، همیلتون و آلونسو بلافاصله به پیت استاپ رفتند و لاستیک سخت را جایگزین کردند ولی رانندگان فراری در پیست ماندند.
به این ترتیب ورشتاپن، همیلتون، آلونسو، لکلرک، ساینز، سرجیو پرز در جمع شش تیم اصلی قرار گرفتند. در دور هفدهم، مسابقه دوباره آغاز شد. ورشتاپن در دور اول خارج از محدوده DRS بود. آلونسو همچنان به همیلتون فشار می آورد.
در دور ۲۴، آلونسو از همیلتون گذشت و به رده دوم صعود کرد. سپس موفق شد مقام خود را حفظ کند.
در دور ۳۶، نیک دی وریس و کیون مگنوسن تصادف کردند و از مسیر خارج شدند. هر دو توانستند به مسابقه ادامه دهند اما به آخرین رتبه ها سقوط کردند.
در دور چهلم پیت استاپ های سه نفره جلو شروع شد. همیلتون، آلونسو و ورشتاپن به ترتیب برای دومین بار در پیت قرار گرفتند و آخرین پیت استاپ های خود را انجام دادند. ورشتاپن و همیلتون به تایر مدیوم و آلونسو به تایرهارد روی آوردند.
بدین ترتیب با ۶ دور اول ورشتاپن، آلونسو، همیلتون، لکلرک، ساینز، پرز وارد ۲۰ دور آخر شدیم.
در دور ۵۵، راسل به دلیل فرسوده شدن بیش از حد ترمز جلوی چپ او از مسابقه کنار رفت و آلونسو با مشکلاتی روبرو بود.
به خلبان اسپانیایی گفته شد برای جلوگیری از تمام شدن سوخت در برخی از پیچ ها زود ترمز کند و داشتن لاستیک های سفت کمکی به او نکرد.
وقتی وارد ۱۰ دور آخر شدیم، همیلتون فاصله را با آلونسو به ۲ ثانیه کاهش داده بود و ورشتاپن با برتری ۸ ثانیه پیش بود.
راننده هلندی تا پایان مسابقه هیچ اشتباهی نکرد و پرچم شطرنجی را در مونترال در جایگاه نخست دید و به چهارمین برد متوالی خود رسید.
این چهل و یکمین پیروزی ورشتاپن در دوران حرفه ای خود در فرمول یک بود و این مرد هلندی آیرتون سنا را در این میدان گرفت.
این نیز صدمین پیروزی ردبول در فرمول یک بود. آلونسو در آخرین مرحله مسابقه با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرد، اما شرایط را به خوبی مدیریت کرد و توانست در جایگاه دوم قرار گیرد و همیلتون با سکو سوم مسابقه را به پایان رساند.
به این ترتیب ۳ نام قهرمان جهان را روی سکو دیدیم. ۳ نام با مجموع ۱۱ قهرمانی روی سکو مشترک شدند. طراح افسانه ای ردبول، آدریان نیوی، به آنها پیوست و شاید افسانه ای ترین سکوی تاریخ F1 را دیدیم.
رانندگان فراری که مسابقه را از رتبه های دهم و یازدهم آغاز کردند، روز خوبی را سپری کردند. لکلرک چهارم و ساینز پنجم فراری شدند که هم از نظر سرعت و هم از نظر استراتژی روز خوبی داشتند. فرسودگی لاستیک های فراری نیز در این مسابقه بسیار خوب به نظر می رسید. برخی منابع فکر می کنند آخرین تست لاستیک پیرلی در این زمینه کمک زیادی به فراری کرده است.
از سوی دیگر سرجیو پرز در رده ششم قرار گرفت و کمی از هم تیمی خود در مسابقات قهرمانی عقب افتاد. ویلیامز که FW45 را تا حد زیادی به روز کرد، شاید بزرگترین شگفتی آن روز بود. انتظار می‌رفت که FW45 در کانادا بهتر عمل کند، اما الکساندر آلبون در جایگاه هفتم انتظارات را شکست داد.
استبان اوکن، لنس استرول و والتری بوتاس امتیازات پایانی روز را به دست آوردند. در حالی که اسکار پیاستری در خارج از آستانه امتیاز به عنوان یازدهم بود و پیر گسلی دوازدهم شد.
نوریس که به دلیل “رفتار غیرورزشی” ۵ ثانیه جریمه شده بود به رده سیزدهم سقوط کرد. یوکی تسونودا، نیکو هالکنبرگ، گوانیو ژو، کوین مگنوسن و نیک دی وریس دیگر نام هایی بودند که پرچم شطرنجی را دیدند.
اخبار مرتبط
