آغاز شگفت‌انگیز تاریخ BMW M
فهرست مطالب:
تاریخچه BMW M
یوهان نیریپاش که در دنیای مسابقات موتوراسپرت به عنوان راننده و مدیر شناخته می‌شد، هیچ‌گاه به BMW نپیوست تا تنها یک تیم مسابقه‌ای بسازد؛ بلکه هدف او ساخت چیزی بزرگ‌تر بود.
در مصاحبه‌ای با نیریپاش در مسابقات رولکس ۲۴ دیتونا، که به مناسبت پنجاهمین سالگرد حضور تیم کارخانه‌ای BMW M در ایالات متحده برگزار شد، از او درباره روزهای اولیه برند M صحبت کردیم.
یوهان نیریپاش در سال ۱۹۷۲ به BMW پیوست تا بخش موتوراسپورت این شرکت را بنیان‌گذاری کند. BMW او را از فورد جذب کرد، جایی که نیریپاش مسئول تیم مسابقات موفق این شرکت در اروپا بود.
آغاز سخت ولی پرثمر
نیریپاش درباره پیوستنش به BMW می‌گوید: «در آن زمان هیچ نیازی به تغییر شغل نداشتم، زیرا در فورد در کلن بسیار موفق بودیم و از کارم راضی بودم.» اما او ایده‌ای داشت که می‌توانست دنیای خودرو را به جلو ببرد. «من از هیئت مدیره BMW خواستم که شرکتی ایجاد کنند که تنها به مسابقات اختصاص نیابد، بلکه از دانشی که از مسابقات به دست می‌آید، برای مهندسی و تولید خودروهای با عملکرد بالا استفاده شود.»
این ایده منجر به تشکیل BMW Motorsport GmbH شد، که اولین پروژه‌اش استفاده از موتور چهار سیلندر M10 در خودروی ۲۰۰۲ بود که بسیار موفق بود. مدل محبوب ۳.۰ CSL، که ابتدا توسط آلپینا توسعه یافته بود، در سال ۱۹۷۱ معرفی شد و در سال‌های بعد توسط تیم موتوراسپورت به‌روزرسانی و در مسابقات شرکت کرد.
BMW 530 MLE
اولین پروژه خودروهای جاده‌ای موتوراسپورت، تغییرات اعمال شده روی نسل اول سری ۵ بود که برخی ویژگی‌های سرعتی از مدل CSL را شامل می‌شد. در اواسط دهه ۱۹۷۰، BMW Motorsport با درخواست مشتریان، مدل E12 سری ۵ را تغییر داد و مدل ۵۳۰ Motorsport Limited Edition (MLE) را برای تأسیس خودروی مسابقه‌ای در آفریقای جنوبی ساخت. این تلاش‌ها در نهایت به تولید M535i در سال ۱۹۷۹ منجر شد که از سیستم تعلیق 635CSi و موتور نسخه‌ای از CSL بهره می‌برد.
توسعه M1: خودروی مسابقه‌ای برای جاده
در همین دوران، نیریپاش طرح ساخت یک خودروی اسپرت اختصاصی را آغاز کرد، که به‌طور جالبی به‌عنوان یک پروژه صرفه‌جویی هزینه‌ای آغاز شد. این خودرو همان M1 بود، که جایگزین ۳.۰ CSL به‌عنوان خودروی مسابقه‌ای تولیدی BMW M شد.
نیریپاش می‌گوید: «اگر به ۳.۰ CSL نگاه کنید، این یک خودروی استاندارد جاده‌ای بود که آن را به یک خودروی مسابقه‌ای تبدیل کردیم و این کار بسیار بزرگ بود.» خودروهای استاندارد در آن زمان حدود ۵۰,۰۰۰ مارک آلمان قیمت داشتند، در حالی که نسخه مسابقه‌ای CSL حدود ۴۰۰,۰۰۰ مارک هزینه داشت. به همین دلیل هیئت مدیره BMW به ما اجازه داد که خودرویی مسابقه‌ای برای جاده بسازیم، که همان M1 بود.
شروعی ناموفق، اما موفقیت‌های بعدی
در زمان معرفی M1، قیمت این خودرو حدود ۱۰۰,۰۰۰ مارک بود، در حالی که خودروی مسابقه‌ای گروه ۴، که در سری ProCar مشهور استفاده می‌شد، تنها ۵۰,۰۰۰ مارک بیشتر قیمت داشت. نیریپاش می‌گوید: «این خودرو بسیار مقرون به‌صرفه‌تر برای مسابقه دادن بود.»
با این حال، M1 خودروی ارزان‌قیمتی نبود. در سال ۱۹۷۸، قیمت یک ۹۱۱ توربو ۷۸,۵۰۰ مارک بود، که همان سالی بود که M1 معرفی شد. BMW با مشکلات زیادی در فروش M1 روبه‌رو شد و تا زمانی که تعداد کافی از این خودروها تولید شد تا نسخه گروه ۴ آن تایید شود، این کلاس دیگر منسوخ شده بود.
این آغاز ناموفق در زمینه خودروهای جاده‌ای BMW M بود، اما خودروهای خاص سری ۵ و M1 پایه‌گذار یک داستان موفقیت بزرگ شدند. بدون این خودروها، ممکن بود M3 و M5 هیچ‌گاه تولید نمی‌شدند.
در سال گذشته، BMW M بیش از ۲۰۰,۰۰۰ خودرو فروخت. هرچند این آمار شامل مدل‌های “M Performance” مانند M340i هم می‌شود، اما همچنان قابل توجه است که ۵۰ سال پیش، مجموع فروش خودروهای BMW حدود ۲۰۰,۰۰۰ دستگاه بود.
