کابین هواپیمای کنکورد یکی از پیچیده‌ترین کابین‌های تاریخ

به گزارش مجله ماشین، تصویری جدید از کابین هواپیمای مافوق صوت کنکورد، بار دیگر پیچیدگی خیره‌کننده آن را به نمایش گذاشته است. با وجود اینکه این کابین بیشتر شبیه به اتاق کنترل یک نیروگاه برق است تا کابین خلبان یک هواپیمای مسافربری، همین پیچیدگی بود که کنکورد را به یک شگفتی مهندسی تبدیل کرد.

امروزه، بسیاری از افراد به دیدن نمایشگرهای بزرگ و صفحات لمسی در کابین هواپیماهای مدرن عادت دارند. اما کنکورد، با ده‌ها دکمه، اهرم و نمایشگر آنالوگ، یادآور عصری است که فناوری و مهارت خلبانان، دست در دست یکدیگر کار می‌کردند.

چرا کابین کنکورد اینقدر پیچیده بود؟

پاسخ این سؤال در سه کلمه خلاصه می‌شود: سرعت، ارتفاع و دقت. کنکورد با سرعتی دو برابر سرعت صوت (ماخ ۲) پرواز می‌کرد و در ارتفاع ۱۸ هزار متری، یعنی بسیار بالاتر از هواپیماهای مسافربری معمولی، حرکت می‌کرد. برای رسیدن به این عملکرد و حفظ ایمنی، کابین آن به سیستم‌های بی‌شماری مجهز بود.

به عنوان مثال، مخازن سوخت کنکورد فقط برای نگهداری سوخت نبودند، بلکه به عنوان وزنه تعادل نیز عمل می‌کردند. سوخت در طول پرواز، به خصوص هنگام عبور از دیوار صوتی، بین مخازن مختلف پمپاژ می‌شد تا تعادل هواپیما حفظ شود. هر یک از این فرآیندهای پیچیده به دکمه، نشانگر یا اهرم مخصوص خود نیاز داشت که نتیجه آن، یک کابین مملو از ابزار بود.

حضور مهندس پرواز در کابین

برخلاف هواپیماهای امروزی که تنها دو خلبان دارند، کنکورد به یک خدمه سه نفره نیاز داشت: خلبان، کمک‌خلبان و یک مهندس پرواز.

در حالی که خلبان و کمک‌خلبان مسئول هدایت هواپیما بودند، مهندس پرواز وظیفه نظارت بر عملکرد بی‌شمار سیستم‌ها را بر عهده داشت. او باید دائماً انتقال سوخت، دما، فشار و عملکرد چهار موتور قدرتمند رولزرویس/اسنکما المپیوس را زیر نظر می‌گرفت. در واقع، مهندس پرواز نقش رهبر ارکستر را ایفا می‌کرد تا تمامی اجزای پرواز مافوق صوت با هماهنگی کامل کار کنند.

با نگاهی به این تصویر، می‌توان به راحتی درک کرد که چرا کابین کنکورد یکی از پیچیده‌ترین کابین‌های تاریخ هوانوردی نام گرفته است. این طراحی، نمادی از نبوغ مهندسی و تلاشی شگفت‌انگیز برای پرواز در سرعتی بود که تا پیش از آن، دست‌نیافتنی به نظر می‌رسید.