بررسی وویا پشن برقی سروش موتور: چرا پشن در عمل ناامید می‌کند؟

به گزارش خبرنگار مجله ماشین، ورود خودروهای برقی سطح‌بالا به بازار ایران در سال‌های اخیر روندی جدی‌تر به خود گرفته و برند چینی وویا ( زیرمجموعه پریمیوم دانگ‌فنگ ) یکی از گزینه‌هایی است که توجه بسیاری از مصرف‌کنندگان را به خود جلب کرده است. پس از معرفی کراس‌اوور فری، اکنون شرکت سروش موتور نخستین سدان این برند را با نام وویا پشن (Voyah Passion) در ایران رونمایی کرده است. این مدل در بازار چین با نام Zhuiguang شناخته می‌شود و با دو نسخهٔ تمام‌برقی و بردافزا (EREV) تولید شده؛ هرچند نسخه انتخابی برای بازار ایران نوع بردافزا است.

طراحی ظاهری |  لوکس، اما نه بی‌نقص

وویا پشن با الهام از زبان طراحی مدرن برند وویا، یک سدان بزرگ‌جثه با طول بیش از ۵ متر و ضریب درگ بسیار پایین ۰.۲۲۵ است؛ عددی که روی کاغذ، نوید کارایی بالای آیرودینامیکی می‌دهد. حضور رینگ‌های ۲۰ اینچی، دستگیره‌های مخفی درها و اسپویلر فعال عقب که توانایی ایجاد ۴۰ کیلوگرم نیروی رو به پایین دارد، باعث شده این خودرو در کلاس خود، ظاهری متفاوت و تکنولوژیک داشته باشد.

اما نکات انتقادی نیز وجود دارد:

• برخی کاربران خارجی طراحی ظاهری پشن را «بیش‌ازحد آینده‌نگر» توصیف کرده‌اند و معتقدند هماهنگی برخی خطوط کناری با جلوی خودرو کامل نیست.

• ابعاد بیش‌ازحد بزرگ بدنه، مدیریت خودرو در فضاهای شهری را دشوار می‌کند؛ موضوعی که احتمالاً در شهرهای ایران نیز بیشتر حس خواهد شد.

• بخش جلویی خودرو با وجود ظاهر لوکس، هویت منسجمی مانند برندهای اروپایی ندارد و ممکن است برای برخی مشتریان بیش‌ازحد شلوغ به‌نظر برسد.

در مجموع، طراحی ظاهری وویا پشن به‌روز و جسورانه است اما بی‌نقص نیست و بیشتر مناسب سلیقه‌هایی است که ظاهر مدرن و جلب‌توجه‌کننده را ترجیح می‌دهند.

طراحی داخلی و کابین 

کابین وویا پشن یکی از نقاط قوت جدی آن محسوب می‌شود. حضور سه نمایشگر ۱۲.۳ اینچی روی داشبورد، یک نمایشگر ۷ اینچی برای سرنشین عقب، نورپردازی گسترده و استفاده از متریال باکیفیت، حس و حال خودروهای سطح پریمیوم را القا می‌کند.

امکانات شاخص کابین:

• سیستم صوتی با ۱۴ بلندگو

• سقف پانوراما

• گرم‌کن، تهویه و ماساژور برای صندلی‌ها

• پشتیبانی از دستیار صوتی و کنترل‌های حرکتی

• صندلی‌های عقب با راحتی مناسب برای سفرهای طولانی

با این حال، نقاط ضعف نیز قابل توجه‌اند:

• برخی کاربران خارجی رابط کاربری سیستم اطلاعات-سرگرمی را کمی پیچیده و کند توصیف کرده‌اند.

• وجود سه نمایشگر بزرگ، در سفرهای طولانی می‌تواند برای برخی رانندگان حواس‌پرتی ایجاد کند.

• فضای کابین با وجود طول زیاد خودرو، در بخش عقب تنها «مناسب» ارزیابی می‌شود و در حد برخی رقبای اروپایی لوکس نیست.

در مجموع، کابین پشن سطح بالایی از فناوری و رفاه را ارائه می‌دهد، اما لازم است کاربران به رابط کاربری کاملاً دیجیتالی آن عادت کنند.

مشخصات فنی | وزن بالا و نگرانی درباره دوام

وویا پشن بر پایه پلتفرم ESSA + SOA ساخته شده؛ پلتفرمی که برای میزبانی از خودروهای برقی، هیبرید و حتی هیدروژنی طراحی شده است. استفاده از تعلیق بادی تنظیم‌شونده و مولتی‌لینک در عقب نوید سواری نرم و لوکس را می‌دهد.

مشخصات نسخه تمام‌برقی:

• دو موتور الکتریکی مجموعاً ۵۱۰ اسب‌بخار

• گشتاور ۷۳۰ نیوتن‌متر

• شتاب صفر تا صد: ۳.۸ ثانیه

• حداکثر سرعت: ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت

• باتری‌های ۸۶ یا ۱۰۹ کیلووات ساعت

• برد ۵۸۰ تا ۷۳۰ کیلومتر (استاندارد CLTC)

با وجود ارقام جذاب، چند نکته انتقادی مطرح است:

• خودرو بیش از ۲.۳ تن وزن دارد و استهلاک قطعات تعلیق و ترمز در بلندمدت می‌تواند موضوعی جدی باشد.

• برد CLTC معمولاً ۳۰ تا ۴۰ درصد بیش از شرایط واقعی است؛ یعنی در استفاده روزمره احتمالاً برد واقعی کمتر خواهد بود.

• در هوای گرم یا سرد، مصرف انرژی بالا گزارش شده است.

• نگهداری و تعمیرات خودروهای برقی سنگین در ایران همچنان چالش‌برانگیز است، به‌خصوص با تعداد محدود سرویس‌دهندگان.

فنی پشن بدون شک قدرتمند و سطح بالا است، اما برای بازار ایران نیازمند شبکه پشتیبانی قدرتمندی خواهد بود.

تجهیزات بسیار کامل اما وابسته به کالیبراسیون دقیق

وویا پشن به مجموعه‌ای گسترده از حسگرها و سامانه‌های کمکی مجهز است:

• ۳۱ حسگر مختلف

• ۱۲ دوربین

• ۵ رادار موج میلی‌متری

• ۱۲ رادار اولتراسونیک

• دو واحد GPS

این سطح از تجهیزات معمولاً در خودروهای لوکس اروپایی دیده می‌شود. با این حال:

• برخی کاربران چینی گزارش داده‌اند که سیستم‌های کمک‌راننده در برخی شرایط آب‌و‌هوایی عملکرد ناپایدار دارند.

• قابلیت‌های خودران، به‌ویژه در کشورهای فاقد خط‌کشی استاندارد مانند ایران، لزوماً عملکرد دقیق نخواهد داشت.

• نبود اطلاعات رسمی از ایمنی پشن در مؤسسات معتبری مانند Euro NCAP می‌تواند برای خریداران محافظه‌کار نگران‌کننده باشد.

در کل، تجهیزات ایمنی پشن روی کاغذ بسیار کامل هستند؛ اما عملکرد واقعی آن‌ها کاملاً وابسته به کیفیت کالیبراسیون محلی است.

تجربه رانندگی 

بررسی‌های خارجی نشان می‌دهد:

● شتاب خودرو بسیار سریع و هیجان‌انگیز است؛
● تعلیق بادی سواری نرمی ارائه می‌دهد؛
● کابین در سرعت بالا نسبتاً ساکت است؛

اما چند نقد مهم مطرح شده است:

• وزن زیاد خودرو باعث شده حس چابکی آن در پیچ‌ها به‌پای اروپایی‌ها نرسد.

• فرمان بازخورد کافی ارائه نمی‌دهد و حس «دیجیتالی» بودن دارد.

• در برخی تست‌ها، سیستم کنترل پایداری واکنش کمی دیر دارد.

این موارد نشان می‌دهد پشن بیشتر برای سفرهای آرام و استفاده روزمره لوکس مناسب است تا رانندگی اسپرت و پرفشار.

ارزش خرید 

با توجه به بررسی‌های بالا، می‌توان نتیجه‌گیری کرد:

نقاط قوت:

• امکانات رفاهی بسیار کامل

• توان فنی چشمگیر

• طراحی مدرن

• سواری نرم و لوکس

• تجهیزات ایمنی گسترده

• تکنولوژی‌های پیشرفته سطح پریمیوم

نقاط ضعف:

• برند کم‌سابقه در ایران

• دغدغه‌های مربوط به خدمات پس از فروش

• عملکرد واقعی باتری کمتر از اعداد CLTC

• وزن زیاد و استهلاک بالاتر قطعات

• پیچیدگی رابط کاربری دیجیتالی

• عدم وجود تست‌های ایمنی معتبر جهانی

جمع‌بندی ارزش خرید

اگر به‌دنبال یک سدان برقی مدرن با امکانات سطح‌بالا هستید و با ریسک‌های احتمالی مربوط به خدمات پس از فروش محدود، پیچیدگی فنی و افت احتمالی قیمت مشکل ندارید، وویا پشن می‌تواند گزینه‌ای جذاب باشد.

اما اگر خرید خودرو برای شما سرمایه‌گذاری کم‌ریسک محسوب می‌شود یا نسبت به تعمیرات و نگهداری خودروهای برقی در ایران حساس هستید، بهتر است به گزینه‌های شناخته‌شده‌تر یا برندهای با سابقه‌تر توجه کنید.