رانندگان چینی نگران سرعت گسترش تاکسی‌های خودران
به گزارش مجله ماشین،لیو یی یکی از ۷ میلیون راننده سرویس‌های حمل‌ونقل چین است. این شهروند ۳۶ ساله ووهان، امسال پس از کاهش فعالیت‌های ساختمانی به دلیل وجود تعداد زیادی آپارتمان‌های فروخته‌نشده، به‌صورت پاره‌وقت شروع به رانندگی کرد. اکنون، او از بحران دیگری سخن می‌گوید؛ بحرانی که هنگام تماشای همسایگانش که تاکسی‌های بدون راننده را سفارش می‌دهند، پیش‌بینی می‌کند: “همه گرسنه خواهند ماند”، این راننده درباره رانندگان ووهان که باید با تاکسی‌های خودران آپولو گو، زیرمجموعه شرکت فناوری بایدو رقابت کنند، اینگونه اظهار نظر می‌کند.
رانندگان سرویس‌های حمل‌ونقل و تاکسی‌ها از جمله اولین مشاغلی هستند که در سطح جهانی با تهدید از دست دادن شغل به دلیل هوش مصنوعی مواجه می‌شوند؛ به‌ویژه با ورود هزاران تاکسی خودران به خیابان‌های چین. فناوری خودران هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد، اما چین با سرعت بالایی به صدور مجوزهای آزمایشی پرداخته است، در حالی که ایالات متحده به‌سرعت در صورت وقوع حادثه تحقیقات را آغاز کرده و مجوزها را به حالت تعلیق درمی‌آورد.
حداقل ۱۹ شهر چین در حال اجرای آزمایش‌های تاکسی‌های خودران و اتوبوس‌های خودران هستند. در هفت شهر، آزمایش‌ها بدون حضور راننده‌های انسانی توسط حداقل پنج شرکت بزرگ از جمله آپولو گو، پونی.آی، وی‌راید، اتوایکس و سایک موتور تایید شده است. آپولو گو اعلام کرده است که تا پایان سال ۱۰۰۰ تاکسی خودران در ووهان راه‌اندازی می‌کند و تا سال ۲۰۳۰ در ۱۰۰ شهر فعالیت خواهد داشت.
پونی.آی، که توسط تویوتا موتور پشتیبانی می‌شود، ۳۰۰ تاکسی خودران دارد و تا سال ۲۰۲۶ قصد دارد تعداد آن‌ها را به ۱۰۰۰ دستگاه افزایش دهد. معاون این شرکت گفته است که تاکسی‌های خودران می‌توانند تا پنج سال آینده به سودآوری پایدار برسند و پس از آن به‌صورت تصاعدی گسترش پیدا کنند.
وی‌راید به خاطر تاکسی‌های خودران، ون‌ها، اتوبوس‌ها و ماشین‌های نظافت خودکار معروف است. اتوایکس که توسط گروه علی‌بابا پشتیبانی می‌شود، در شهرهایی مانند پکن و شانگهای فعالیت می‌کند. سایک نیز از اواخر سال ۲۰۲۱ تاکسی‌های خودران را راه‌اندازی کرده است.
آگوستین وگشیدر، مدیر شرکت بوستون کانسالتینگ گروپ، اظهار داشت: “ما شاهد شتاب در چین هستیم. اکنون مجوزها با سرعتی بالا صادر می‌شوند.” وی افزود: “ایالات متحده روندی بسیار تدریجی داشته است.”
وایمو، زیرمجموعه الفابت، تنها شرکتی در ایالات متحده است که تاکسی‌های خودران بدون راننده انسانی را که کرایه جمع‌آوری می‌کنند، راه‌اندازی کرده است. این شرکت بیش از ۱۰۰۰ خودرو در سان‌فرانسیسکو، لس‌آنجلس و فینیکس دارد و می‌تواند به “هزاران” خودرو گسترش یابد.
کروز، شرکت تحت حمایت جنرال موتورز، پس از برخورد یکی از وسایل نقلیه‌اش با یک عابر پیاده در سال گذشته، در آوریل دوباره آزمایش‌ها را آغاز کرد. کروز اعلام کرده است که در سه شهر فعالیت می‌کند و ایمنی ماموریت اصلی آن است. وایمو به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.
جان کرافچیک، مدیرعامل سابق وایمو، گفت: “بین ایالات متحده و چین تضاد واضحی وجود دارد” و توسعه‌دهندگان تاکسی‌های خودران در آمریکا با بررسی‌های دقیق‌تر و موانع بالاتری مواجه هستند.
تاکسی‌های خودران در چین نیز نگرانی‌های ایمنی را برانگیخته‌اند، اما با حمایت از اهداف اقتصادی، ناوگان‌ها در حال گسترش هستند. سال گذشته، شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، خواستار “نیروهای تولیدی جدید” شد که رقابت منطقه‌ای را افزایش داد.
پکن در ژوئن اعلام کرد که آزمایش‌ها در مناطق محدودی انجام خواهد شد و گوانگژو نیز این ماه اعلام کرد که جاده‌های شهری را به‌طور کامل برای آزمایش‌های خودران باز خواهد کرد.
برخی از شرکت‌های چینی تلاش کرده‌اند تا خودروهای خودران خود را در ایالات متحده آزمایش کنند، اما کاخ سفید قصد دارد خودروهایی با سیستم‌های توسعه‌یافته در چین را ممنوع کند.
لیو و دیگر رانندگان سرویس‌های حمل‌ونقل در ووهان، خودروهای آپولو گو را “شلغم‌های احمق” می‌نامند – که به دلیل تلفظ مشابه نام این برند در گویش محلی است – و می‌گویند که این خودروها باعث ایجاد ترافیک می‌شوند.
لیو همچنین نگران ورود سیستم “تمام خودران” تسلا و اهداف روباتاکسی این خودروساز است. او می‌گوید: “می‌ترسم بعد از آمدن شلغم‌ها، تسلا هم بیاید.”
راننده دیگری از ووهان به نام وانگ گوچیانگ، ۶۳ ساله، تهدید را برای کارگرانی که کمترین توانایی برای مقابله با تغییرات دارند، می‌بیند. او می‌گوید: “حمل‌ونقل آخرین چاره برای طبقه پایین است.” وی در حالی که یک خودروی آپولو گو را در مقابل تاکسی خود می‌بیند، اضافه می‌کند: “اگر این صنعت را از بین ببرید، برای آن‌ها چه کاری باقی می‌ماند؟”
بایدو از اظهار نظر درباره نگرانی‌های رانندگان خودداری کرد و به اظهارات ماه مه مدیرعامل آپولو گو اشاره کرد. چن ژوو، مدیرعامل آپولو گو، گفت که این شرکت به اولین پلتفرم رانندگی خودران تجاری سودآور در جهان تبدیل خواهد شد.
برآورد شده است که آپولو گو در ووهان سالانه نزدیک به ۱۱۰۰۰ دلار به ازای هر خودرو زیان می‌دهد. اما یک مدل کم‌هزینه‌تر می‌تواند سود سالانه‌ای نزدیک به ۱۶۰۰۰ دلار به ازای هر خودرو ایجاد کند. این در حالی است که یک خودروی سرویس‌های حمل‌ونقل برای راننده و پلتفرم در مجموع حدود ۱۵۰۰۰ دلار درآمد دارد.
خودکارسازی مشاغل در بلندمدت می‌تواند به نفع چین باشد، با توجه به کاهش جمعیت. تانگ یائو، استادیار اقتصاد کاربردی در دانشگاه پکن، می‌گوید: “در کوتاه‌مدت، باید بین سرعت ایجاد مشاغل جدید و نابودی مشاغل قدیمی تعادل وجود داشته باشد.” وی افزود: “نیازی به حرکت با سریع‌ترین سرعت نداریم، زیرا در حال حاضر در خط مقدم قرار داریم.”
مدرسه رانندگی ایسترن پایونیر، از سال ۲۰۱۹ تعداد مربیان خود را به بیش از نصف کاهش داده و به حدود ۹۰۰ نفر رسانده است. در عوض، این مدرسه معلمانی در مرکز کنترل پکن دارد که دانش‌آموزان را در ۶۱۰ خودروی مجهز به ابزارهای آموزشی کامپیوتری از راه دور نظارت می‌کنند.
کامپیوترها هر چرخش فرمان و هر ترمز را ارزیابی می‌کنند و شبیه‌سازهای واقعیت مجازی به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا جاده‌های پیچ‌درپیچ را بهتر طی کنند. صفحه‌های بزرگ، تحلیل‌های لحظه‌ای از وظایف راننده را ارائه می‌دهند، مانند نرخ موفقیت ۸۲ درصدی یک دانش‌آموز در پارک موازی.
ژانگ یانگ، مدیر آموزش هوشمند این مدرسه، می‌گوید که ماشین‌ها عملکرد خوبی داشته‌اند. “بهره‌وری، نرخ قبولی و آگاهی از ایمنی به‌طور چشمگیری بهبود یافته است.”
