چرا مسابقات کارتینگ باید در المپیک حضور داشته باشد؟

به گزارش مجله ماشین، المپیک امسال به پایان رسید. با وجود تمام رویدادهای عجیب و غریب امسال در المپیک، چیزی که در پاریس ندیدید، مسابقات اتومبیل‌رانی بود.

مسابقات اتومبیل‌رانی هرگز در المپیک محبوبیت پیدا نکرده است، نه اینکه تلاش نکرده باشند. در المپیک تابستانی ۱۹۰۰، لوئی رنو، بنیانگذار رنو و حدود یک دوجین راننده دیگر با دو خودروی سیتروئن و پژو دو نفره در فرانسه مسابقه دادند. رنو مدال طلا و جایزه نقدی ۴۰۰۰ فرانکی را به خانه برد. یک «رالی المپیک» دوم در طول المپیک تابستانی ۱۹۳۶ در برلین برگزار شد که در آن بت هاگ راننده بریتانیایی با یک سینگ ل مان و پل آب راننده سوئیسی با یک رایلی فالکن هر دو مدال طلا را به دست آوردند.

با این حال، متأسفانه، در حالی که کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) این مسابقات را برگزار کرده است، اما هیچ‌کدام از آن‌ها را به عنوان رویداد رسمی به رسمیت نمی‌شناسد. و از آن زمان تاکنون، ۸۸ سال است که تلاش دیگری برای آوردن مسابقات موتور اسپورت به المپیک صورت نگرفته است.

در سال ۲۰۰۱ به نظر می‌رسید که همه امیدها از بین رفته است. کمیته بین‌المللی المپیک عملاً مسابقات اتومبیل‌رانی را در اساسنامه به روز شده خود ممنوع کرد. در فصل پنجم، یک خط واحد بیان می‌کرد: «ورزش‌ها، رشته‌ها یا مسابقاتی که عملکرد آن‌ها اساساً به نیروی محرکه مکانیکی وابسته است، قابل قبول نیستند.» خوشبختانه، کمیته بین‌المللی المپیک این قانون را در سال ۲۰۱۶ حذف کرد و اساسنامه اصلاح‌شده از سال ۲۰۲۳ هیچ اشاره‌ای به آن ندارد.

در ابتدا، من می‌خواستم بررسی کنم که چرا مسابقات فرمول یک در المپیک نیست. بهترین رانندگان جهان را در یک خودروی مسابقه‌ای تک نفره قرار دهید و آن‌ها را در یک پیست رها کنید. اما مسابقات موتور اسپورت سطح بالا در سطح المپیک بسیار گران خواهد بود، تنظیم آن دشوار است و هر کشوری قادر به ساخت یک خودروی مشخصات فنی (حتی با برخی از بهترین رانندگان جهان) نخواهد بود.

ده‌ها راننده حرفه‌ای مدرن کار خود را با کارتینگ آغاز کردند. قبل از اینکه مکس ورشتاپن سه قهرمانی فرمول یک داشته باشد، چندین جام کارتینگ را به دست آورد. چارلز لکلرک، فرناندو آلونسو، لاندو نوریس، لوئیس همیلتون و لوگان سارژانت همگی قهرمانان کارتینگ هستند.

اما این ایده جدیدی نیست، هرچند هوشمندانه است. مسابقات کارتینگ یا همانطور که نامیده می‌شود، موتور اسپورت المپیک، در بازی‌های المپیک تابستانی جوانان در سال ۲۰۱۸ معرفی شد. شش تیم دو نفره در کارت‌های برقی با هم رقابت کردند. اگرچه هیچ مدالی اعطا نشد، اما فرانکو کولاپینتو راننده فعلی فرمول ۲ و ماریا گارسیا پویگ هم‌تیمی خود مدال طلا (نظری) را به دست آوردند.

فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (FIA) از آن زمان تاکنون تلاش کرده است تا مسابقات کارتینگ را به المپیک بیاورد. FIA برای مسابقات کارتینگ در المپیک تابستانی ۲۰۲۸ در لس آنجلس پیشنهاد داد، اما همراه با کیک بوکسینگ و کاراته کنار گذاشته شد.

FIA فشار دیگری برای کارتینگ در المپیک تابستانی ۲۰۳۲ در بریزبن استرالیا وارد خواهد کرد. بله، این بدان معناست که هشت سال دیگر باید منتظر بمانید، اما همچنین به این معنی است که این می‌تواند اولین فرصت واقعی برای دیدن کارتینگ در سطح المپیک باشد.

سخنگوی FIA از طریق InsideTheGames گفت: این واقعیت که امکان گنجاندن کارتینگ در برنامه رسمی بازی‌های المپیک در نظر گرفته شده است، اولین گام رضایت‌بخش است. این امر ما را تشویق می‌کند تا تلاش‌های خود را برای اصلاح پیشنهادی سازگار با فرمت این رقابت منحصر به فرد ادامه دهیم تا بتوانیم در آینده دوباره پیشنهادی ارائه دهیم.

کارتینگ می‌تواند به‌عنوان یک راه‌حل جامع برای مسابقات اتومبیل‌رانی المپیک بسیار منطقی باشد. مفهوم اصلی بسیار ساده است (در تئوری). هر کارت باید مطابق با یک استاندارد توافق‌شده و تأیید شده توسط المپیک باشد و هر کشور یک تیم از مکانیک، مهندس و غیره را برای نظارت بر خودروهای تیم مربوطه تأمین کند. برخلاف یک خودروی فرمول یک، کارت‌ها بسیار، بسیار ارزان‌تر هستند و استانداردسازی آن‌ها بسیار آسان‌تر است.

مرحله بعدی تأمین مکان‌ها خواهد بود. بازی‌های المپیک جوانان از پیست کارتینگ اتودرومو دی بوئنوس آیرس اسکار و خوان گالوز برای رویداد خود در سال ۲۰۱۸ استفاده کرد. با الگو گرفتن از المپیک پاریس ۲۰۲۴، پیست کارتینگ در سیرکیت پل ریکارد می‌تواند میزبان هر مسابقه باشد که از نظر لجستیکی همه چیز را خوب و مرتب می‌کند.

اما یک گزینه دوم و سرگرم‌کننده‌تر وجود دارد: یک مسیر خیابانی در اطراف خیابان‌های شهر میزبان. اگرچه از نظر لجستیکی بسیار پیچیده‌تر است، اما کارهای دیوانه‌وارتری به نام رقابت‌های المپیک انجام شده است. تصور کنید بهترین رانندگان جهان در خیابان Rue de Rivoli در پاریس امسال در حال مسابقه هستند یا در اطراف میدان معروف Place de l’Etoile در حال مسابقه هستند.

سپس هر کشور باید رانندگان خود را انتخاب کند. مانند اکثر مسابقات المپیک به جز بسکتبال، رقبا احتمالاً کارتینگ‌های جوان و با استعداد اما نسبتاً ناشناخته‌ای از سراسر جهان خواهند بود. این البته به معنای شناخت عظیم برای رانندگان بالقوه‌ای است که سعی در گرفتن شانس خود در یک صحنه بزرگ‌تر دارند که چیز خوبی است.