تاریخچه تصویری لوگوی کمپانی فراری
فهرست مطالب:
مجله ماشین – نویسنده: مهندس اشکان معصومی / وقتی خودرویی مانند فراری SF90 Stradale پلاگین الکتریکی هیبریدی با قدرت ۹۸۶ اسب بخار و سرعت ۳۴۰ کیلومتر در ساعت معرفی می شود، به راحتی میتوان فراموش کرد که شرکت فراری، تولید کننده فناوری پیشرفته نسخه های هایپرکار امروزی، تنها مدت کوتاهی پس از اینکه خودروها برای نیازهای حمل و نقل روزانه، شروع به افزودن اسببخار برای رسیدن به قدرت بیشتر کردند، کار خود را آغاز کرده است. در سالهای پس از آن، لوگوی فراری تغییرات زیادی را پشت سر گذاشته، از جمله تغییراتی که در قاب دور لوگوی فراری و اسب مشهور درون آن انجام گرفته است.
ریشه و خاستگاه لوگوی فراری
لوگوی فراری با عنوان Prancing Horse یا Cavallino Rampante ریشه در سال ۱۶۹۲ دارد، زمانی که طرح مشابهی روی پرچم هنگ سلطنتی پیدمونت (منطقه ای در ایتالیا هم مرز با سوئیس و فرانسه) متعلق به دوک ساووی (منطقه ای در جنوب شرقی فرانسه) ویتوریو آمادئوی دوم، توسط موزه ایتالیایی مارکیو پیدا شد.
آن طور که خود فراری داستان را نقل میکند، بنیانگذار معروف لوگو، یعنی انزو فراری با کنت انریکو باراکا و کنتس پائولینا باراکا (والدین فرانچسکو باراکا خلبان مشهور ایتالیایی هواپیماهای جنگنده جنگ جهانی اول) ملاقات کرد. کنتس پائولینا باراکا به انزو فراری پیشنهاد کرد که برای خوش شانسی، نقش اسبی که پسرشان در طول جنگ جهانی اول در کنار هواپیمایش نقاشی کرده بود، را روی خودروهای مسابقه ای فراری قرار دهد.
انزو پس از اینکه در سال ۱۹۲۳ در پیست مسابقه ساویو در منطقه راونا در کشور ایتالیا به پیروزی رسید، این فرصت را به دست آورد تا شخصاً با خانم و آقای باراکا ملاقات کند. طبق بازگویی انزو از این داستان، اسب موجود در نقاشی فرانچسکو به رنگ سیاه بود، مشخصه ای که او آن را حفظ کرد؛ اما پس زمینه لوگو به رنگ زرد قناری کار خودش بود، چون رنگ زادگاهش شهر مودنا بود. اسبی که فرانچسکو باراکا در روی هواپیمای خود نقاشی کرده بود، به رنگ قرمز بود، ولی پس از کشته شدن باراکا در جریان جنگ جهانی اول، توسط همرزمانش در اسکادران به نشانه عزاداری به رنگ سیاه درآمد.
نسخه دیگری از خاستگاه لوگوی اسب برخاسته روی دو پا برای هواپیمای باراکا و همچنین برند فراری که باز هم از موزه دل مارکیو ایتالیانو (موزه لوگوی ایتالیا) گرفته شده است، میگوید که اسبی که در هواپیمای باراکا به تصویر کشیده شده است، نماد خوش شانسی نبوده و برای احترام به هنگ های گذشته و ریشه فامیلی خود باراکا به عنوان یک سواره نظام ارتش ایتالیا و نوادگان هنگ سلطنتی پیدمونت نقاشی شده است. در عوض، این یک نماد کشتار بوده که روی هواپیما نقاشی شده بود تا نشان دهد باراکا یک خلبان از اشتوتگارت آلمان را سرنگون کرده بود، جایی که نشان اشرافی شهر اشتوتگارت هم یک اسب مشابه را نشان میداد و برخلاف نسخه تاریخی ایتالیایی که در روی هواپیمای باراکا کشیده شده بود، همان دم رو به بالا را داشت که لوگوی نهایی فراری شد. عجیب است که نشان اشرافی شهر اشتوتگارت هم دارای پس زمینه زرد روشن بوده و تا به امروز هم نسخه ای از همین اسب را میتوان در لوگوی خودروهای پورشه یافت که در شهر اشتوتگارت تولید می شوند.
اولین فراری که لوگو روی آن نصب شد
صرف نظر از خاستگاه اسب برخاسته روی دو پا، اولین خودرویی که لوگوی فراری را بر تن کرد، یک خودروی فراری نبود، بلکه یک آلفارومئو بود، زیرا شرکت اسکودریا فراری هنوز یک شرکت خودروساز نبود، بلکه نام تیم مسابقه ای آلفارومئو بود.
خود شخص انزو فراری قبل از تبدیل شدن به یک سرپرست و در نهایت به عنوان رئیس تیم کاری رسمی آلفا، کار خود را به عنوان یک راننده مسابقه با شرکت آلفارومئو شروع کرد. خودروی اسکودریا فراری آلفارومئو 8C Monza برای اولین بار در فصل ۱۹۳۲ از لوگوی فراری استفاده کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، شرکت فراری اولین خودروهای جادهای خود را ساخت. انزو فراری علاقه ای به فروش خودروهای جاده ای نداشت، ولی با اکراه شروع به فروش خودروها به مردم برای استفاده در جاده ها نمود تا راهی برای تأمین هزینه های اشتیاق واقعی اش، خودروهای مسابقهای داشته باشد. اولین خودروی جادهای که نشان فراری را بر تن کرد، خودروی فراری ۱۲۵ S در سال ۱۹۴۷ بود که با موتور ۵/۱ لیتری V12 وارد بازار شد. خودروی ۱۲۵ S علیرغم اینکه اولین ماشین جادهای بود که آرم اسب پرنده فراری را بر تن کرده بود، ولی اولین تغییر در لوگو را نیز به صورت همزمان نشان داد که از یک نشان اشرافی سنتی به شکل سپر، به شکل نسخه مستطیل شکل تبدیل شد که هنوز هم از آن در لوگوی خودروهای فراری استفاده می شود. هر چند که شرکت فراری همچنان به استفاده از این لوگو با نشان سپر نیز در روی خودروهای مسابقه ای خود ادامه می دهد.
لوگوی امروز فراری
فراری پس از استقرار نقاشی سیاه رنگ اسب برخاسته روی دو پا یا علامت Cavallino Rampante روی پس زمینه زرد رنگ با پرچم سه رنگ ایتالیا در قسمت بالای آن، در طول سال ها تغییرات زیادی در لوگوی خود ایجاد کرده است، هر چند که همه این سه عنصر کلیدی را بدون تغییر نگه داشته است.
قابل توجه ترین تغییرات در طرح و استایل، خود اسب بوده است که با تغییرات جزئی در جزئیات و ضخامت خطوط همراه است. هر چقدر این تغییرات، از یک نشان به نشان دیگر، جزئی بودهاند، ولی مقایسه جدیدترین اسب لوگوی فراری با اولین نشان فراری، تغییرات ظاهری را در خلق و خوی اسب موجود این لوگو نشان میدهد. حال و هوای اسب؟ بله، به هر حال، این یک ارتباط غیرکلامی آشکار برای ارائه خلق و خوی اسب است.
در انسان پنداری ناخودآگاه اسب مشهور لوگوی فراری، با نگاه کردن به خطوط و منحنی هایی که چشم ها، بینی و دهان او را مشخص میکنند، میتوانیم اسبی خشمگین یا حداقل ناراضی را تشخیص دهیم که روی پاهای عقب خود بلند شده است و به عنوان تهدیدی برای یک اسب دیگر بوده که به عنوان نشانهای از شادی روی پاهای خود بلند شده است (اشاره به لوگوی پورشه).
آیا این انتقال تصاویر، منعکس کننده تکامل فراری به عنوان یک شرکت خودروسازی است؟
از بسیاری جهات، بله؛ روزهایی که انزو فراری یک راننده خودروهای مسابقه ای بود و بازی های فکری انجام میداد تا رانندگانش را به دورهای سریعتر سوق دهد، گذشته اند. با این حال، حتی در آن زمان، انزو به تیم خود اهمیت میداد و وقتی رانندهای مجروح یا کشته میشد، غمگین میشد. با این حال، حدود ۳۳ سال پس از مرگ انزو در سال ۱۹۸۸، لوگوی فراری به عنوان یک نیروی برجسته در موتوراسپرت سراسر جهان شناخته شده است و فروش خودروهای سواری فراری و سبک زندگی این برند، به بازیکنانی در تصویر کلی این لوگو تبدیل شده اند.
