لاستیک‌سازی برای خودروهای کلاسیک، کار سختی است

به گزارش مجله ماشین، خوشبختانه، افراد دیگری هم مثل من فکر می‌کنند و در سال‌های اخیر، تجارت لاستیک برای خودروهای کلاسیک رونق گرفته است.

این موضوع فقط برای زیبایی ظاهری نیست. از همان ابتدا، خودروها برای استفاده از تکنولوژی لاستیک موجود در آن زمان طراحی شده‌اند.

لاستیک شاید مهم‌ترین بخش یک خودرو باشد. تنها قسمتی است که با زمین در تماس است و روی همه چیز، از مصرف سوخت تا کارایی، سواری و فرمان‌پذیری تاثیر می‌گذارد.

لاستیک همچنین جزء جدایی‌ناپذیر سیستم تعلیق خودرو است و به همین دلیل، روی بسیاری از تصمیماتی که در ساخت خودرو گرفته می‌شود، تاثیر می‌گذارد.

لاستیک‌های امروزی برای کار با خودروهای امروزی طراحی شده‌اند، نه خودروهای دیروز. شاید لاستیک مدرنی وجود داشته باشد که روی یک خودروی قدیمی سوار شود، اما به هیچ وجه بهینه نخواهد بود و ممکن است سواری و فرمان‌پذیری را خراب کند.

چند شرکت لاستیک‌های جدید برای خودروهای قدیمی می‌سازند.

میشلن طیف وسیعی از این لاستیک‌ها را ارائه می‌دهد، فرِدِشتِین لاستیک باسابقه‌ی “اسپرینت کلاسیک” را دارد و شرکت انگلیسی “بلاکلی” متخصص لاستیک خودروهای قبل از جنگ تا اواسط قرن بیستم است.

پیرلی برنامه‌ی “کلزیونه” خودش را در سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی کرد و لاستیک‌هایی برای خودروهای مختلف، از لاستیک‌های کوچک فیات ۵۰۰ کلاسیک تا لاستیک‌های با کارایی بالا برای فراری انزو، می‌فروشد.

ایده‌ی این برنامه، به گفته‌ی امانوئله وَنِزِتی، مهندس مسئول برنامه‌ی کلزیونه، ساخت لاستیک‌هایی است که «۱۰۰ درصد ظاهر و حس لاستیک‌های اصلی را حفظ کنند، اما تا حد امکان، رفتار و سبک رانندگی اصلی را هم رعایت کنند.»

لاستیک‌های پیرلی کلزیونه زیرمجموعه‌ی بخش مسابقات این شرکت قرار می‌گیرند، چون شبیه لاستیک‌های مسابقه‌ای، این لاستیک‌ها هم به مقدار نسبتاً کم و تا حدی به صورت دستی ساخته می‌شوند.

آن‌ها همچنین در همان کارخانه‌های ترکیه و برزیل تولید می‌شوند.

به گفته‌ی ونزتی، در این کار باید تعادلی بسیار ظریف برقرار کرد، چون باید لاستیک‌هایی ساخت که هم از نظر ظاهری و هم از نظر حس با یک خودروی قدیمی هماهنگ باشند و در عین حال، لاستیکی تولید کرد که از لحاظ عملکرد به خوبیِ لاستیک‌های امروزی نباشد.

او می‌گوید: «قضاوت در مورد یک لاستیک بر اساس ویژگی‌های خود لاستیک و نحوه‌ی عملکرد آن روی خودرو، کاملاً متفاوت است. اگر فقط به ویژگی‌های لاستیک روی دستگاه‌ [آزمایش] نگاه کنیم، شاید این لاستیک‌ها عملکرد خیلی خوبی نداشته باشند. دلیلش هم این است که این محصولات در طول دهه‌ها بسیار پیشرفت کرده‌اند و خودروها نیز همراه با لاستیک‌ها تکامل یافته‌اند. بنابراین، هم بستن این لاستیک‌های قدیمی روی خودروهای مدرن و هم بستن لاستیک‌های مدرن روی خودروهای کلاسیک، هر دو کار ناکارآمدی است و به راحتی می‌تواند حس رانندگی را خراب کند.»

این تا حدی با کاری که پیرلی در مجموعه‌ی بزرگ‌ترش انجام می‌دهد، در تضاد است.

هدف اصلی این شرکت ساخت لاستیک‌های هر چه بهتر است که همراه با خودروهای امروزی پیشرفت کنند و بخش مسابقات نیز در مقیاس کوچک‌تر، اهداف مشابهی را دنبال می‌کند.

آن‌ها سعی می‌کنند محصولاتی بسازند که سریع‌تر و بادوام‌تر باشند  یا حداقل، نیازهای یک سری مسابقات را برآورده کنند.

اما با لاستیک‌های جدید برای خودروهای قدیمی، شما صرفا عملکرد را فدای چیزی می‌کنید که بهتر با طراحی خودروی اصلی هماهنگ است.

در برنامه‌ی کلزیونه، پیرلی از نام‌ها و الگوهای آج لاستیک‌های مشهور گذشته استفاده می‌کند و در حالی که این لاستیک‌های جدید بر اساس لاستیک‌های کلاسیک ساخته شده‌اند، صرفاً بازتولید آن‌ها نیستند.

ونزتی می‌گوید تیم آن‌ها کار را با نقشه‌های اصلی و اطلاعات موجود در آرشیوهای گسترده‌ی پیرلی (آن‌ها به مشخصاتی دسترسی دارند که به دهه‌ی ۱۹۳۰ برمی‌گردد) و همچنین تست‌های جاده‌ای مجلات دوره‌ی مربوطه، شروع می‌کنند تا حس طراحی اصلی را درک کنند. اما قالب‌های اصلی لاستیک‌ها خیلی وقت پیش از بین رفته‌اند.

آن‌ها با گذشت زمان زنگ می‌زنند و فرسوده می‌شوند، بنابراین حتی اگر هنوز هم وجود داشته باشند، برای ساخت لاستیک‌های جدید خیلی مفید نخواهند بود.