معرفی پورشه ۹۲۸ سوفاری: از آسفالت تا ساحل
به گزارش مجله ماشین، استفاده از خودروی اسپرت پورشه برای آفرود چندان تازگی ندارد. مدل ۹۱۱ دهه‌هاست که در رالی‌ها محبوب بوده و حتی پورشه مدل ۹۱۱ داکار را برای گشت‌وگذار خارج از جاده به طور مستقیم از کارخانه تولید کرده است. اما این خودرو یک ۹۱۱ سافاری نیست. این یک ۹۲۸ کلاسیک با موتور جلو است و برای فتح بیابان یا شرکت در رالی طراحی نشده است.
با پورشه ۹۲۸ سوفاری آشنا شوید. این پورشه برای ساحل ساخته شده و به همین دلیل تخته‌های موج‌سواری روی رک بام آن نصب شده است. مالک این خودرو تادئوش الوارت، بنیانگذار رویدادی به نام هل رایدرز در لهستان است. این جشنواره به خودروهای جذاب، اسکیت‌بردینگ و موج‌سواری اختصاص دارد و این ۹۲۸ کاملاً با این موضوع همخوانی دارد.
“Sufari” یک بازی ترکیبی از کلمات “Safari” (به معنای سفر یا گردش در طبیعت) و “Surf” (به معنای موج‌سواری) است. این نام به خوبی نشان‌دهنده ویژگی‌های خودرو پورشه ۹۲۸ است که هم برای رانندگی در مسیرهای ناهموار و هم برای حمل تخته‌های موج‌سواری و استفاده در سواحل طراحی شده است.
هدف ساخت پورشه‌ای بود که بتواند در سبک واقعی سوفاری در مسیرهای ناهموار حرکت کند، اما همچنین به عنوان یک تاکسی کاربردی برای موج‌سواران در ساحل گشت بزند. پورشه ۹۲۸ با موتور V8 خود مطمئناً قدرت کافی دارد، اما طرح موتور جلو و دیفرانسیل عقب لزوماً بهترین گزینه برای گرفتن چسبندگی روی سطوح سست نیست. تاماش استانیسلاوسکی، راننده و مهندس کهنه‌کار رالی که اخیراً با یک پورشه ۹۲۴ تقویت‌شده در رالی کلاسیک داکار شرکت کرده بود، برای ارائه تخصص خود وارد عمل شد.
جزئیات ساخت منتشر نشده است، اما ۹۲۸ کمی بلندتر شده و روی لاستیک‌های بزرگ آفرود سوار است. بخش‌هایی از سیستم تعلیق، انتقال قدرت و دیفرانسیل نه تنها برای خارج از جاده، بلکه برای حرکت در ساحل شنی تنظیم شده‌اند. گروه طراحی لانگه و لانگه مستقر در ورشو برای طراحی بیرونی فراخوانده شد. نشانه‌هایی از طرح روثمنز در خطوط ۹۲۸ وجود دارد و نمی‌توان قوس‌های چرخ‌های پهن شده را نادیده گرفت. این ظاهر خوبی برای این کلاسیک دهه ۸۰ است.
در دنیایی که پورشه‌های ۹۱۱ با تم سوفاری همه جا دیده می‌شوند، دیدن توجه به ۹۲۸ برای خارج از جاده خوشایند است. از نظر فنی، ماموریت آن رساندن موج‌سواران به امواج بزرگ است، اما اگر این خودرو را روی ساحل داشتیم، تمام فکرمان را فراموش می‌کردیم.
