هارلی دیویدسن اسپید گلایدر: ترکیب زیبای کروزر کلاسیک با استایل باگر سفارشی

به گزارش مجله ماشین، این سازنده‌ی موتورسیکلت که در میلواکی مستقر است، در طول دهه‌ها مسئول تعدادی ایده‌های درخشان و هیجان‌انگیز بوده که صنعت را تعریف کرده‌اند.

امروز ما به مدلی علاقه‌مندیم که دنیا آن را با نام سافتِیل (Softail) می‌شناسد.

در حال حاضر، اصطلاح سافتِیل که برای کل خانواده‌ای از موتورسیکلت‌های ساخته‌شده توسط هارلی به کار می‌رود، به موتورسیکلتی دوچرخ اشاره دارد که عمداً شبیه موتورسیکلت‌های قدیمی ساخته شده است.

این موتورسیکلت‌های قدیمی روی یک فریم خشک (بدون کمک‌فنر عقب) با سیستم تعلیق فقط برای چرخ جلو حرکت می‌کردند، اما در سافتِیل از سیستم تعلیق برای هر دو چرخ استفاده می‌شود، با این حال سیستم تعلیق عقب در یک فریم کوچک تعبیه شده است.

هارلی این طراحی را در اوایل دهه ۱۹۸۰ با معرفی FXST Softail به بازار عرضه کرد و از آن زمان به بعد، این طراحی و اصطلاح را به سطح کاملاً جدیدی رساند و تعداد زیادی موتورسیکلت در این خانواده معرفی شدند.

یکی از این مدل‌ها Softail Slim است، موتورسیکلتی که از اوایل دهه ۲۰۱۰ به مدت کمتر از یک دهه در بازار بود.

همانطور که در مورد اکثر موتورسیکلت‌های ساخته‌شده توسط هارلی، نمونه‌هایی از این نژاد منسوخ‌شده، چه به شکل استاندارد و چه به شکل اصلاح‌شده، همچنان به تعداد زیاد وجود دارند.

امروز ما روی یک Softail Slim S از یک سال مدل نامشخص تمرکز می‌کنیم که چنان به‌شدت اصلاح شده که به سختی قابل تشخیص است.

وقتی Softail Slim از درب کارخانه خارج شد، در بخش کروزر (Cruiser) به میدان آمد و با یک صندلی تک‌نفره و رکاب‌های جلو عرضه می‌شد.

با این حال، دنیای custom (اصلاح و شخصی‌سازی) آن را در طول سال‌ها به انواع کاملاً متفاوتی از هیولاها تبدیل کرده است.

در مورد مدلی که اینجا داریم، این تغییر شکل به معنای تبدیل کروزر به نوعی کراس‌اُوِر (Crossover) با ویژگی‌های بَگِر (Bagger) است.

البته در این مدل هیچ باگی در قسمت عقب وجود ندارد، اما یک فِرِینگ (Fairing) بزرگ بت‌وینگ (Batwing) در جلو وجود دارد که یادآور تورِرهای (Tourer) دهه ۱۹۶۰ است.

قبلاً گفتم که این موتورسیکلت ترکیبی از یک کروزر و یک بَگِر است و دلیل این موضوع تا حد زیادی به این واقعیت مربوط می‌شود که فِرِینگ را می‌توان به راحتی جدا کرد و ظاهر موتورسیکلت را بین این دو سبک تغییر داد.

قسمت جلویی نیز گیرنده‌ی یک چرخ ۲۱ اینچی واقعاً بزرگ است که آن هم قرار است یادآور یک بَگِر باشد.

با این حال، گلگیر بسیار کوچک‌تر از چیزی است که معمولاً از چنین سواری‌هایی انتظار می‌رود و درست بالای یک تکه لاستیک به عرض تنها ۱۳۰ میلی‌متر نصب شده است.

بالای چرخ، افراد مسئول این پروژه، یعنی شرکت آلمانی Thunderbike، یک فرمان بسیار پهن نصب کرده‌اند که روی آن آینه‌های خاصی و گریپ‌های ساتن (مات) قرار گرفته است.

باک سوخت موتورسیکلت به سبک چیکانو (Chicano) اصلاح شده و دارای درپوش‌های پرشونده است و پشت آن یک زین سفارشی روی یک صفحه‌ی فلزی نصب شده است.

اصلاحاتی که در قسمت عقب موتورسیکلت انجام شده شامل جایگزینی چرخ فابریک با یک چرخ ۱۸ اینچی جدید با لاستیک پهن ۲۶۰ میلی‌متری می‌شود.

این قسمت توسط یک گلگیر فلزی پوشانده شده و توسط یک بازوی نوسان (Swingarm) سفارشی در جای خود نگه داشته می‌شود و برای نیروی توقف از دیسک ترمز Thunderbike استفاده می‌کند. محل نصب پلاک به یک طرف منتقل شده است تا نمای بدون مانع‌تری از قسمت عقب داشته باشد.

Softail Slim روی یک سیستم تعلیق بادی سوار شده است که به آن اجازه می‌دهد بسته به نیاز پایین و بالا شود.

جدول مشخصات هارلی دیویدسن اسپید گلایدر