فرمول یک مکزیک ۲۰۲۳: پنجمین پیروزی ورشتاپن در مکزیک / خروج زود هنگام راننده مکزیکی
به گزارش مجله ماشین، فرمول یک مکزیک ۲۰۲۳ در پیست اتودرمو هرمانوس رودریگز واقع در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا برگزار شد و به دلیل ارتفاع زیاد هر ساله یکی از متفاوت ترین چالش های فصل به شمار می رود.
فضای جشنواره خارج از پیست و ساختار پیست مفرح این مسابقه را به یکی از هیجان انگیزترین مسابقات فصل تبدیل کرده است.
گزارش فرمول یک مکزیک ۲۰۲۳
۱۹ راننده در پیست مستقر شدند. شروع در مکزیک معمولاً اکشن است زیرا فاصله تا اولین پیچ بسیار طولانی است.
سبقت گرفتن تا اولین پیچ کاملا امکان پذیر است، اما از آنجایی که پیچ اول باریک است، می توانیم تماس هایی را نیز مشاهده کنیم.
در حالی که مسابقه با خاموش شدن پنج چراغ قرمز شروع شد، لکلرک نتوانست شروعی را که می خواست به دست آورد و راننده موناکویی حتی با دنده سوم هم سر خورد.
ساینز هم شروع خوبی هم نداشت. برخلاف رانندگان فراری، ردبول شروع بسیار خوبی داشت.
ورشتاپن در همان ثانیه های اول بین دو فراری قرار گرفت و پرز هم از سمت چپ می آمد.
با ایجاد مثلث پرز، لکلرک و ورشتاپن در کنار هم، این ۳ راننده وارد کرنر اول شدند. ورشتاپن داخل، لکلرک وسط و پرز بیرون بود.
پرز سعی کرد دیرتر از خط بیرونی ترمز کند، اما خیلی زود وارد پیچ شد و با لکلرک که در سمت راست او ایستاده بود، برخورد کرد.
خودروی راننده مکزیکی از زمین بلند شد و آسیب زیادی دید. لکلرک که با ضربه زدن به گوشه اول جایگاه دوم خود را حفظ کرد، از ناحیه بال جلو آسیب دید.
ورشتاپن که در خط داخلی قرار داشت، از روی خط درونی تمیز چرخید و پیش افتاد.
ماشین پرز آسیب زیادی دید و راننده مکزیکی مجبور شد از همان دور اول با مسابقه خانگی خود خداحافظی کند.
البته صدها هزار مکزیکی که برای تماشای مسابقه آمده بودند بسیار ناامید شده بودند و ناراحتی پرز در چهره او مشهود بود.
بدین ترتیب دور اول را با ورشتاپن، لکلرک، ساینز، ریکاردو، همیلتون، پیاستری و راسل ۷ تیم برتر بودند.
آسیب به بال جلویی لکلرک جزئی بود و به راه خود ادامه داد. در دورهای بعدی همیلتون با کمی سختی از ریکاردو گذشت و به مقام چهارم رسید.
در دور هجدهم، ورشتاپن یک فاصله ۵ ثانیه ای در جلو ایجاد کرده بود. از طرفی همیلتون شروع کرد به فشار آوردن به ساینز برای کسب رتبه ۳.
همانطور که انتظار می رفت در ۱۹-۲۰ دور اول، همه در تلاش بودند تا دمای ماشین و لاستیک خود را مدیریت کنند.
در دور ۱۹، ورشتاپن برای اولین بار در پیت استاپ خود به میدان رفت و به تایرهای سخت روی آورد. در دور ۲۵، همیلتون به میدان رفت و به تایرهای سخت روی آورد. پس از آن پیاستری و راسل را دیدیم که به پیت آمدند.
راننده فراری می خواست یک پیت استاپ انجام دهند و با تایر متوسط به مسیر ادامه دادند.
در همین حین، ورشتاپن پاس های خود را یکی یکی روی لاستیک های سخت انجام می داد و در دور ۲۸ به رده سوم صعود می کرد. بین او و ساینز در رده دوم ۱.۲ ثانیه فاصله بود.
با پشت سر گذاشتن ساینز در دور ۲۹، تنها فردی که جلوی راننده هلندی قرار گرفت، لکلرک بود که هنوز به پیت نرفته بود.
در دورهای ۳۱ و ۳۲ رانندگان فراری نیز به پیت آمدند. بنابراین، پس از اولین پیت استاپ، ۱۰ نفر برتر ورشتاپن، لکلرک، همیلتون، ساینز، ریکیاردو، پیاستری، راسل، نوریس، آلبون و تسونو بودند. ورشتاپن حدود ۱۶ ثانیه جلوتر بود.
در دور ۳۳، ماشین ایمنی وارد شد زیرا کوین مگنوسن در بخش دوم تصادف بزرگی داشت. وقتی تصادف را تماشا کردیم، دیدیم که سیستم تعلیق عقب چپ مگنوسن شکسته و علت تصادف خرابی مکانیکی بوده است.
پس از این حادثه بزرگ، موانع نیز به شدت آسیب دید و پرچم قرمز در دور ۳۵ برای تعمیر موانع برافراشته شد و همه رانندگان به پیت آمدند.
پس از یک دوره پرچم قرمز تقریباً ۳۰ دور، ۱۰ نفر برتر ورشتاپن، لکلرک، همیلتون، ساینز، ریکاردو، پیاستری، راسل، تسونودا، هالکنبرگ و نوریس به پیست رفتند.
مسابقه دوباره شروع شد. همه ۵ تایرهای برتر به جز همیلتون که از تایر متوسط استفاده می‌کرد، تایرهای سخت داشتند.
بعد از خاموش شدن ۵ چراغ قرمز، استارت دوم مسابقه داده شد، این بار شاهد شروع بسیار بی‌نظیرتری بودیم. ورشتاپن شروع بسیار تمیزی داشت و توانست جلوتر بماند. لکلرک، همیلتون و ساینز نیز جایگاه خود را حفظ کردند. ریکیاردو با عبور از راسل به رتبه ششم سقوط کرد.
در دور چهلم، ورشتاپن حدود ۳ ثانیه جلوتر بود. از سوی دیگر، همیلتون پس از چند دور دنبال کردن لکلرک، از او عبور کرد و به مقام دوم رسید.
وقتی به دور ۴۵ رسیدیم، مسابقه با ۱۰ نفر برتر ورشتاپن، همیلتون، لکلرک، ساینز، راسل، ریکاردو، پائیستری، تسونودا، آلبون و هالکنبرگ ادامه داشت.
ورشتاپن با لاستیک های سخت خود فاصله را به حدود ۵ ثانیه افزایش داد. از سوی دیگر همیلتون اشاره کرد که حمل تایرهای متوسط تا پایان مسابقه دشوار خواهد بود.
در دور ۴۸، آلونسو با پشت سر گذاشتن آخر هفته ای که واقعا دوست داشت آن را فراموش کند، برای دومین مسابقه متوالی پرچم شطرنجی را ندید.
در ۱۰ دور مانده به پایان، ورشتاپن به راحتی پیش بود و فاصله را به ۱۲ ثانیه افزایش داد. همیلتون حدود ۶ ثانیه از لکلرک جلو افتاد.
تا پایان مسابقه هیچ تغییر عمده ای در بین ۶ تیم برتر رخ نداد و مکس ورشتاپن پرچم شطرنجی را برای پنجمین بار در مکزیک در جایگاه اول دید.
ورشتاپن که در اولین شروع مسابقه پیشتاز بود، مسابقه را با شکوه تا پرچم قرمز مدیریت کرد. راننده هلندی که در استارت دوم پس از پرچم سرخ هیچ اشتباهی مرتکب نشد، به شانزدهمین پیروزی در این فصل دست یافت و رکورد بیشترین برد در یک فصل را شکست. این نیز پنجاه و یکمین پیروزی دوران حرفه ای ورشتاپن بود و خلبان ردبول آلن پروست را در این زمینه گرفتار کرد. همیلتون دوم و لکلرک سوم شد.
کارلوس ساینز در دیگر فراری چهارم شد، در حالی که لاندو نوریس که مسابقه را از رده هفدهم آغاز کرد، درایو قوی نشان داد و در جایگاه پنجم ایستاد.
راسل ششم شد و ریکاردو، نام شگفت‌انگیز آخر هفته، هفتم شد و امتیازات مهمی را برای آلفا توری جمع‌آوری کرد.
آخرین مقام‌های روز به پیاستری، آلبون و اوکن رسید.
گسلی دیگر راننده آلپاین ، یازدهم شد. تسونودا که با پیاستری تماس داشت و چرخید، همچنان توانست مقام دوازدهم را به خود اختصاص دهد.
نیکو هالکنبرگ، والتری بوتاس و گوانیو ژو دیگر نام هایی بودند که مسابقه را کامل کردند.
علاوه بر پرز که به دلیل تماس در دور اول از مسابقه بازنشسته شد، آلونسو، استرول، سارجنت و مگنوسن نیز نتوانستند مسابقه را تمام کنند.
استرول پس از تماس با بوتاس در دورهای پایانی چرخید و از مسابقه بازنشسته شد.
