راز افزایش برد پورشه تایکان جدید
به گزارش مجله ماشین، احتمالا پورشه از انتقادهایی که به برد و کارایی پایین تایکان اولیه وارد شده بود، آزرده خاطر شده بود. این موضوع که پورشه در تست‌های واقعی، عملکرد بهتری نسبت به تخمین‌های آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) داشت، اهمیتی نداشت؛ چرا که تبلیغات تسلا مدل S و لوسید ایر نشان می‌داد که این خودروها برد بسیار بیشتری دارند. شاید هم این فقط رویکرد پورشه در مرکز تحقیق و توسعه باشد.
به احتمال زیاد، هر دوی این دلایل در کنار هم قرار دارند. در حالی که هنوز ارقام رسمی آژانس حفاظت محیط زیست برای مدل فیس‌لیفت تایکان منتشر نشده است، اما به نظر می‌رسد پورشه یک خودروی برقی کارآمدتر ساخته است. برای فهمیدن چگونگی این کار، با چند تن از مهندسان در مراسم رونمایی این خودرو در اسپانیا صحبت کردم.
پورشه تایکان به‌روزرسانی‌های جدی برای سال ۲۰۲۵ دریافت می‌کند
اولین تلاش پورشه در زمینه خودروهای برقی، همیشه سریع بود. اما اکنون، با ارتقای قابل توجه در کارایی و برد، این خودرو بیش از هر زمان دیگری به یک دونده‌ی مسافت‌های طولانی تبدیل شده است.
بزرگترین تغییرات در بسته باتری اعمال شده است. پورشه از شیمی NMC 712 به NMC 811 روی آورده است که به معنای استفاده از هشت قسمت نیکل، یک قسمت منگنز و یک قسمت کبالت است. اگر در زمینه شیمی تخصص ندارید، این تغییر به معنای چگالی انرژی بیشتر است.
سلول‌های جدید NMC 811 همچنین در خودروی برقی جدید ماکان استفاده می‌شوند، اما کلاوس ویپفلر، یکی از مهندسان باتری ولتاژ بالای تایکان، به InsideEVs توضیح می‌دهد که ترکیب شیمیایی دقیق آنها کمی متفاوت است.
پیش از این، بسته باتری استاندارد تایکان ظرفیت قابل استفاده ۷۱ کیلووات ساعت (مجموع ۷۹.۲ کیلووات ساعت) و بسته باتری Performance Plus ظرفیت قابل استفاده ۸۳.۷ کیلووات ساعت (مجموع ۹۳.۴ کیلووات ساعت) داشت؛ اکنون این ارقام به ترتیب به ۸۲.۳ کیلووات ساعت قابل استفاده (مجموع ۸۹ کیلووات ساعت) و ۹۷ کیلووات ساعت قابل استفاده (مجموع ۱۰۵ کیلووات ساعت) افزایش یافته‌اند. به گفته‌ی سخنگوی پورشه، باتری پایه تقریباً معادل بسته‌ی ارتقایافته‌ی قدیمی است، در حالی که باتری Performance Plus یک گام دیگر به جلو برداشته است.
در ارائه‌ای قبل از تست مدل‌های جدید تایکان، سارا رزوانی، مدیر پروژه باتری تایکان، می‌گوید که تنها این تغییر شیمیایی به تنهایی ۱۴ درصد افزایش برد را برای مدل توربو S به همراه دارد. (این مدل به صورت استاندارد با بسته‌ی باتری بزرگ‌تر عرضه می‌شود، همانطور که تمام مدل‌های سدان به جز مدل پایه و ۴S اینطور هستند.)
با این حال، شیمی جدید وزن را افزایش می‌دهد، بنابراین پورشه برای کاهش وزن بسته‌ی باتری اقداماتی انجام داده است. ویپفلر می‌گوید که میله‌های مسی تغییر کرده‌اند، تعداد فیوزها کاهش یافته و زیرسپری فولادی بسته با یک واحد کامپوزیت جایگزین شده است. در مجموع، وزن بسته‌ی باتری Performance Plus از ۱۳۱۷.۷ پوند به ۱۳۷۷.۹ پوند کاهش یافته است، در حالی که ظرفیت کل انرژی ۱۲ درصد افزایش یافته است.
تست رانندگی اولیه پورشه تایکان توربو S اسپورت توریسمو ۲۰۲۵
پورشه همچنین سیستم مدیریت حرارتی خودرو را تغییر داد که منجر به افزایش محدوده دمای عملیاتی ایده‌آل برای باتری شد. این امر همچنین به شارژ سریع کمک می‌کند. در واقع، شما می‌توانید شارژ سریع DC را از دمای پایین ۵۹ درجه فارنهایت (۱۵ درجه سانتی‌گراد) شروع کنید، در حالی که در نسخه‌ی قدیمی این دما ۹۵ درجه فارنهایت (۳۵ درجه سانتی‌گراد) بود.
یک پمپ حرارتی جدید و یک کمپرسور HVAC 800 ولتی (با افزایش از ۴۰۰ ولت) وجود دارد که با هم باعث افزایش سرعت گرمایش و سرمایش باتری می‌شوند. طراحی‌های جدید رینگ و تایر نیز به افزایش برد کمک کرده‌اند، به طوری که تایرهای جدید با برد تابستانی برای رینگ‌های ۲۰ اینچی در دسترس هستند.
تایکان جدید همچنین می‌تواند در ترمز احیاکننده تا ۴۰۰ کیلووات انرژی را بازیابی کند، در حالی که این رقم در مدل قبلی ۳۲۰ کیلووات بود. پیش از این، حداکثر ۰.۳ گرم توسط ترمز احیاکننده به تنهایی بازیابی می‌شد، اما اکنون این رقم به تقریباً ۰.۵ گرم افزایش یافته است. این موضوع نیز بر برد تاثیر می‌گذارد، اما خودرو دائماً تعادل بین ترمز احیاکننده و اصطکاکی را تنظیم می‌کند.
کریستین وولفس‌رید، مدیر مهندسی شاسی تایکان؛ می‌گوید: کل استراتژی بازیابی همیشه این است که خودرو را ثابت نگه دارد. موتور عقب جدید در تئوری امکان بازیابی بیشتر را فراهم می‌کند، اما ترمزگیری بیش از حد در عقب می‌تواند خودرو را ناپایدار کند. البته، شما فقط شاهد افزایش‌های کوتاه‌مدت ۴۰۰ کیلوواتی ترمز احیاکننده هنگام ترمزگیری شدید از سرعت‌های بالا خواهید بود. بنابراین، مزیت کلی برای کارایی فقط در پیک قابل دستیابی نیست، بلکه در نحوه مدیریت ظریف‌تر بازیابی انرژی نهفته است.
تغییرات جزئی دیگری نیز وجود دارد که تعداد آنها بسیار زیاد است تا به همه آنها اشاره شود. اما وولفس‌رید یکی از آنها را به اشتراک می‌گذارد که به نظر من رویکرد پورشه به فیس‌لیفت تایکان را به خوبی خلاصه می‌کند. او می‌گوید: «ما مقاومت ترمز را زمانی که ترمز نمی‌گیرید، بهبود بخشیدیم. تصور کنید زمانی که ترمز را رها می‌کنید، گاهی اوقات لنت‌ها به دیسک می‌چسبند. ما الان یک فنر قوی‌تر داریم که لنت‌ها را دورتر نگه می‌دارد.» این تغییر ممکن است فقط یک افزایش ناچیز در کارایی داشته باشد، اما عمق مهندسی در اینجا را نیز نشان می‌دهد. در هر جایی که می‌توان راندمان را افزایش داد، این کار انجام می‌شود.
و می‌توانید مطمئن باشید که خودروهای برقی آینده پورشه حتی کارآمدتر خواهند بود. ویپفلر می‌گوید که همیشه راه‌هایی برای بهینه‌سازی خنک‌کاری، ابداع استراتژی‌های بهتر ترمز احیاکننده و بهبود شارژ سریع وجود دارد. او حتی می‌گوید که پورشه در حال کار بر روی روشی برای استفاده از شبیه‌سازی کامپیوتری برای آزمایش ترکیب شیمیایی باتری است. ترکیب واقعی سلول باتری یکی از معدود چیزهایی در دنیای خودرو است که نمی‌توان آن را به طور دقیق شبیه‌سازی کرد.
در مجموع، پورشه حدود ۳۵ درصد افزایش برد را برای هر دو مدل تایکان پایه و تایکان توربو S در دو انتهای طیف وعده داده است. براساس تست‌های ما، مطمئن هستیم که می‌توانیم تایکان جدید را یک خودروی ۳۰۰ مایلی خطاب کنیم. رسیدن به این نقطه به وضوح کار زیادی را به دنبال داشت.
پورشه تایکان جدید با به‌روزرسانی‌های متعدد و تغییرات جزئی، به یک خودروی برقی کارآمدتر و با برد بیشتر تبدیل شده است. این خودرو به لطف شیمی جدید باتری، سیستم مدیریت حرارتی ارتقا یافته، ترمز احیاکننده قوی‌تر و سایر تغییرات، برد خود را تا ۳۵ درصد افزایش داده است. پورشه تایکان جدید با این پیشرفت‌ها، به رقیبی جدی‌تر در بازار رو به رشد خودروهای برقی تبدیل می‌شود.
