لامبورگینی ایرانی / ۴ سال تلاش یک تیم ۲۶ نفره به بار نشست

مجله ماشین – نوشته: مسعود حداد  / مورسیه لگو، در سال ۲۰۰۲ و در دو سری کوپه و رودستر به بازار عرضه گردید و جای مدل دیابلو را گرفت و حالا با نمونه ای وطنی که مشابه آن بود برخورد کردیم. خودرو در یکی از مراکز خرید معروف شهرتبریز رونمایی و به نمایش گذاشته شده بود که با استقبال گرم دوستداران روبه‏ رو شد.
طراحی بدنه آن با مهارت خاصی شبیه نمونه اصلی بود و جنس بدنه انتظار می‏رفت از ورق فولادی باشد که بنابرادعای سازنده از کامپوزیت و فیبرکربن ساخته شده است.
نمای جلو شامل سپر بسیار منحصربه‏فرد با انحنا‏های خاص لامبورگینی و چراغ ‏ها نیز هست که با کیفیت خوبی توسط تیم طراحی به سرانجام رسیده و به‏خصوص در نمای عقب قسمت مشهور، کاور موتور لامبورگینی توسط فیبرکربن با دقت طراحی شده بود.
داخل کابین با چرم طبیعی دست دوزی شده که به‏جز فرمان جنسیس و قسمت‏هایی از کنسول وسط، بقیه موارد حس لامبورگینی داشته که واقعاً ایجاد چنین موردی ظرافت تیم سازنده را می‏ رساند.
صندلی‏های اسپرت دو نفره که همانند اکثر سوپر اسپرت‏ ها به شاسی متصل شده بودند و مشابه‏سازی آن بسیار هزینه بر و سخت بوده است. درها به حالت گالوینگ باز و بسته می‏شدند و با توجه به ارتفاع خودرو، کاملاً حس اسپرتی این مدل به شما منتقل می‏ شود.

قلب تپنده این شبه لامبورگینی ایرانی یک پیشرانه ۶ سیلندر V شکل تنفس طبیعی بوده که بیشتر به نام لامبدا شناخته شده و ساخت شرکت هیوندای است ولی در آلابامای آمریکا تولید می‏شود که حجمی معادل ۸/۳ لیتر دارد و ۳۰۶ اسب‏بخار قدرت و ۳۶۱ نیوتن‏متر گشتاور را تولید می‏کند که این نمونه نام آشنا را در کیا موهاوی، هیوندای وراکروز و جنسیس سدان نیز با پاره‏ای تغییرات دیده‏ ایم.
جعبه دنده نیز متعلق به جنسیس کوپه با برند ZF آلمان بوده که ۶ سرعته تیپ ترونیک است و به ناگزیر باید سیستم الکترونیکی به خاطر همخوانی با این موتور و گیربکس از جنسیس به عاریت گرفته می‏ شد.
سامانه تعلیق دستخوش تغییر گردیده و به ‏جز موارد اعلامی تقریباً می‏توان گفت بقیه موارد در کارگاه شخصی طراحی و ساخت شده که به جرأت می‏توان گفت شاهکاری مثال زدنی بوده که به عنوان نمونه شاسی خودرو از فایل کَد (cad) و داده‏ های لامبورگینی که سازنده توانسته در اختیار بگیرد، موبه مو طراحی و ساخت شده است.

عکس‌های کامل این ماشین را اینجا مشاهده کنید.

همچنین از جمله مواردی که برای خود نگارنده جلب توجه می‏کرد این بود که چراغ‏ های جلو و عقب باوجود اینکه که طراحی و ساختشان کار راحتی نیست، اما به دستان توانای تیم مهندسی با ظرافت تمام طراحی و ساخته شده بودند.
تیم فنی و متخصصین مکانیک هم جایی برای سؤال باقی نگذاشته بودند و خوانندگان عزیز می‏دانند که موتور جنسیس در جلو قرار دارد که توسط میل گاردان نیرو به چرخ‏های عقب انتقال پیدا می‏کند و طراحی دوباره این مورد برای خودرویی با شاسی خاص و جایگذاری موتور در وسط آن، سامانه‏ های انتقال قدرت، توازن وزن و سایر موارد کاری، بس تخصصی و هزینه بر است.
از دیگر موارد سایز لاستیک‏ ها بوده که اندازه آن در جلو: ۲۴۵/۳۵-۱۹ و عقب: ۳۴۵/۳۰-۱۹ است.
از سازنده در مورد تیم فعالی که پشت صحنه بودند، سؤال کردیم که تیمی ۲۶ نفری از متخصصین و مهندسین مکانیک، برق، طراحی، مدل‏سازی، متخصصین ورق‏های کامپوزیت، متخصصین مونتاژ و رنگ و تزئینات داخلی و استراتژیست را شامل شده بود که همه دست به دست هم داده‏اند تا این خودروی خاص را به مرحله تولید برسانند.
سؤال بعدی راجع به هدف ساخت پروژه بود که در پاسخ فرمودند هدفشان بیشتر دست یافتن به دانش فنی و روش ساخت خودروهای سوپر اسپرت بود تا در آینده بتوانند همان دانش را روی طرح‏های خودشان پیاده‏سازی و عملی کنند و درنظر دارند تا با ثبت شرکت ایده‏ های خودشان را برآورد سازند.
البته شاید به نظر سخت باشد ولی فراموش نکنیم که در زمان بحران‏ های اقتصادی اروپا و آمریکا اشخاصی مانند هنری فورد، فردیناند پورشه، انزو فراری و فروچیو لامبورگینی، شبانه روز برای تحقق رویاهای خود تلاش کردند و هم اینک محصولاتشان زبانزد خاص و عام هستند.
سؤال بعدی درمورد مشکلات ساخت بود که در هنگام پرسش آن با لبخندی از طرف سازنده مواجه بودیم که خود گویای همه موارد و مشکلات پیش رویشان بود و بنا بر گفته ایشان، از همان ابتدای ایده و طرح تا استارت پروژه و ساخت و در نهایت پایان آن، با مشکلات زیادی برخورد داشته و کل هزینه‏ های ساخت را با سرمایه شخصی تقبل کرده‏ بودند. مشکلاتی از قبیل تهیه مواد اولیه و دانش فنی……
در نهایت از مدت زمان و پروسه ساخت صفر تا صد از ایشان سؤال پرسیدیم که اشاره داشتند که ۴ سال زمان، وقت و انرژی جهت اتمام آن صرف کرده ‏اند.

آزمایش رانندگی

حال وقت آن رسیده تا پشت فرمان این شبه لامبورگینی بنشینیم تا پیشرانه آن را استارت زده و حاصل همه زحمات شرح داده شده و سال‏ها تلاش این تیم زحمت‏کش را به چالش بکشیم.
با توجه به محدودیت‏ های راهنمایی و رانندگی تست جاده‏ای برایمان میسر نبود و با همکاری سازنده و بقیه دوستان خودرو را ساعت دو بامداد از مرکز خرید خارج کرده و اقدام به تست آن کردیم.
وارد کابین شده و به مانند همه لامبورگینی‏ ها بعد از بالا بردن شاسی قرمز رنگ استارت، اقدام به روشن کردن کرده و صدای بسیار زیبا و کوبنده موتور طنین‏انداز شد که در سکوت شب لذّت آن را دو چندان می‏کرد.
با توجه به تغییرات تعادل و وزن کم خودرو به خاطر استفاده از فیبرکربن، شتابش بسیار بهتر از خودروهایی هست که از همین پیشرانه و سیستم انتقال قدرت استفاده می‏ کنند.
خودروی مورد نظر لذّت رانندگی کاملاً اسپرت و جذاب را به شما منتقل می‏کند و به علت وزن کم‏تر آن چابک‏تر از بقیه هم‏طرازان خود بود. تعویض دنده‏ها از روی فرمان هم امکان‏پذیر بود و حس اسپرت و کوبش شتاب را منتقل می‏کرد. اهرم تعویض دنده هم اسپرت و جذاب طراحی شده بود که در نوع خود جلب توجه می‏کرد. کنسول وسط نیز بسیاز زیبا و ماهرانه طراحی شده بود.
در نهایت یکی از مهمترین و زیباترین انگیزه‏های ساخت سازنده و مدیر تیم این بود که از کودکی علاقه‏ مند به ماشین بودند و انگیزه و شور این علاقه هم از جایی تأمین نمی‏شد جز «مجله ماشین» که تشکر ویژه‏ای از همه دست‏اندرکاران این نشریه که در همه این سال‏ها باعث انگیزه و نیل به هدفشان شده بود داشتند.

در پایان از همکاری آقای مرادی مدیر پروژه و تیم متخصصی که پشت این پروژه بزرگ بودند و همه عزیزانی که در تهیه و تست خودرو همکاری نمودند تشکر می کنیم و امیدواریم تا با حمایت مسؤولین از مبتکرین این مرز و بوم، بسترهایی فراهم شود تا روز به روز شاهد پیشرفت و شکوفایی ایده‏ های جدید ایشان باشیم.