اتومبیل جیمز باند بعد از ۵۶ سال دوباره متولد شد

مجله ماشین – نوشته : مهندس کیوان بنی‎هاشمی / اما حقیقت این است که خودرویی را که در تصویر مشاهده می‏‌کنید یک آستون مارتین DB5 مدل ۱۹۶۴ کاملاً نو بوده که تمامی تجهیزات نمونه جیمز باندی را البته با اختلافاتی داشته و کاملاً قابل راندن است. مثلاً مسلسل‏ های آن به جای شلیک گلوله، فقط جنبه دکور داشته و از قسمت پشت ماشین به جای اسپری کردن روغن، آب روی سطح زمین پاشیده می‏‌شود و بالاخره اینکه راننده نمی‏‌تواند با استفاده از یک صندلی جهشی، از شر مسافر خود در صندلی کناری خلاصی پیدا کند.

کپی برابر اصل

نام این خودرو Gold Finger continuation بوده و در همان کارخانه نیوپورت Pagnell انگلستان (که در فاصله سال‏‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵ حدود ۹۰۰ دستگاه آستون مارتین DB5 تولید شد) ساخته شده است، آن هم با استفاده از نقشه‏‌های مربوط به همان آستون مارتین که در بایگانی کارخانه وجود داشت.

قرار گرفتن پشت فرمان این آستون مارتین و استارت زدن موتور ۶ سیلندر خطی ۴ لیتری آن، یک سمفونی کامل است البته باید دقت کنید که هرگز فلاپ روی دسته دنده را بالا نبرید و کلید قرمز زیر آن را فشار ندهید.

آستون مارتینی که جیمز باند آن را مورد استفاده قرار می‏داد روی پرده سینما به مراتب بزرگ‏تر از ابعاد واقعی آن است، در نمونه واقعی دست راننده به راحتی به سمت دیگر خود برای مثلاً باز کردن در آن می‏رسد و ارتفاع سقف آن برای افراد بلندتر از ۱۸۳ سانتی‏‌متر ناکافی است. برای راندن آستون مارتین DB5 نیاز به زور بازوی نسبتاً زیاد از هر جهت دارید.

ساخت این خودروی ویژه زاییده فکر آقای پل اسپایر مدیرعامل آستون مارتین است، کسی که در ادامه تولید مدل‏‌های خاص نیز مباشرت داشته، ضمناً واحدی را برای بازسازی و نوسازی مدل‏‌های مختلف آستون مارتین و ارائه خدمات مربوط به آن ایجاد کرده است.

برای آقای اسپایر پروژه گلدفینگر Continuation نیاز به تلاش فکری چندانی نداشت زیرا فقط تعداد ۲۵ دستگاه از آن ساخته خواهد شد که قیمت هر یک بیش از ۳ میلیون دلار خواهد بود.

بدنه‏‌ها و قطعات چند آستون مارتین DB5 اولیه توسط اسکنرهای دیجیتالی اسکن شدند و تیمی که تحت نظارت سرمهندس بخش طراحی آستون مارتین فعالیت داشتند، با اندازه‏‌گیری‏‌های دقیق اطمینان حاصل کردند که قطعات بدنه در دو طرف کاملاً قرینه هستند. همینطور شاسی تعدادی از DB5های قدیمی اسکن شدند و اطلاعات به‏‌دست آمده روی نقشه‏‌های قدیمی که شامل ۵۰۰ نقشه بود قرار گرفت، که از صحبت آنها اطمینان حاصل شود.

موتور DB5 اولیه را در دستگاهCT اسکنر قرار داده وبا استفاده از برنامه نرم‏‌افزاری نوشته شده توسط زیمنس آلمان برای ساخت مجموعه‏‌ای از قالب‏‌های ریخته‌‏گری جدید برش‏‌های دیجیتالی به ضخامت یک میلی‏متر در آن ایجاد کردند. چنین فرآیندی امکان اصلاح کردن مشکل موتور ۶ سیلندر خطی طراحی شده توسط تادک مارک را برطرف کرد، آن هم نه از طریق تغییر شکل موتور، بلکه اطمینان از اینکه ریخته‏‌گری سرسیلندر کاملاً مطابق مدل اولیه انجام گرفته باشد.

با استفاده از مدارک فنی باقیمانده و آرشیو که در سوابق شرکت ZF آلمان وجود داشت، برای DB5 جدید یک گیربکس ۵ سرعته کاملاً جدید، دقیقاً مشابه گیربکس اولیه حتی با همان ضرایب دنده به شرکت ZF سفارش داده شد.

سیستم ترمز نیز دقیقاً مشابه نمونه اولیه و از ۴ صفحه دیسک تشکیل شده بوده و همینطور کمک فنرهای تلسکوپی در جلو و اهرم تعویض دنده به سبک قدیمی آن هستند و بالاخره دیفرانسیل عقب با قابلیت هرزگردی مجدد مکانیکی از دیگر ویژگی‏‌های DB5 جدید است.

حتی تایرهای آن نیز به شرکت Avon که سازنده همان تایرهای مدل اولین بود سفارش داده شد.

لولای پدال‏‌های کلاچ و ترمز به کف خودرو و پیچ شده‏اند و پدال ترمز به فاصله نزدیکی از پدال گاز قرار گرفته تا انجام مانورها در تعویض دنده‌‏ها راحت‏تر صورت گیرد. تعویض دنده‌‏ها با سنگینی انجام می‏‌گیرد و کاملاً حرکت مکانیکی را حس می‏کنید و چنانچه قصد عبور آرام از دایره پیچ‌‏ها را داشته باشید، چون حلقه فرمان آن باریک است نیاز به زور بازوی زیادی برای چرخاندن آن دارید.

پس از ۵۶ سال هیچ چیزی تغییر پیدا نکرد

در حرکت بزرگراهی چنانچه با سرعت کروز که حدود ۱۳۵ کیلومتر در ساعت است حرکت کنید، DB5 جدید به راحتی و با دور موتور اندکی بیش از ۳ هزار دور در دقیقه می‏تواند شما را به مقصد برساند.

برجسته‌ترین ویژگی رفتاری این آستون مارتین، انعطاف ‏پذیری زیاد آن در حرکت است که خود را با شرایط مختلف مسیر حرکت هماهنگ می‌‏کند و این چیزی است که حتی در خودروهای جی‎تی امروزی نیز آن را احساس نمی‏‌کنید.

اعداد و ارقام کارخانه برای موتور DB5 اولیه شامل ۲۸۲ اسب‏‌بخار نیروی تولیدی در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و گشتاور ۲۸۰ پاوندی در ۴۵۰۰ دور در دقیقه بوده و ادعا شده بود که حداکثر سرعت آن ۲۲۲ کیلومتر در ساعت بوده که بنا به ادعای یک روزنامه بریتانیایی طی یک آزمایش این اتومبیل توانسته بود رکورد ۵/۲۲۹ کیلومتر را در سال ۱۹۶۴ به ثبت برساند. همین گزارش حاکی از شتاب ۱/۸ ثانیه‏‌ای برای کسب سرعت ۹۶ کیلومتر و کسب سرعت ۱۶۰ کیلومتر کمتر از ۲۰ ثانیه بوده است.

جالب است بدانید چنین توان دینامیکی در دوره‏ای که پرفروش‌‏ترین اتومبیل بریتانیا یعنی موریس ۱۱۵۵ دارای موتوری به توان ۴۶ اسب‌‏بخار با گشتاور ۶۰ پاوند بود و می‏توانست به حداکثر سرعت فقط ۱۳۲ کیلومتر در ساعت پیدا کند شگفت‌‏انگیز بوده است. وزن DB5 1454 کیلوگرم بوده ولی وجود چهار صفحه دیسک در چهار چرخ به راحتی می‏تواند آن را متوقف کند.

با کمال تأسف باید اعتراف کرد که نباید ۲۵ دستگاه DB5 جدیدی که قرار است تولید شود با آنها با سرعت زیاد حرکت کرد و یا به مسافت‏های دور رفت چون ذاتاً یک آستون مارتین قدیمی و کلاسیک است، لذا قادر نیست مقررات زیست محیطی و همینطور آزمایش‏‌های مربوط به تصادفات را رعایت کند.

در سال‏‌های دهه ۱۹۶۰ فقط ۴ دستگاه DB5 با مشخصات مورد استفاده جیمز باند ساخته شد که دو تای آنها در فیلم‏‌های ۰۰۷ مورد استفاده قرار گرفته و به نمایش درآمدند و دو تای دیگر به منظور نمایش عمومی بودند.

اولین آستون مارتینی که برای نمایش در فیلم برگزیده شد ابتدا مدل DB4 بود که بعداً تبدیل به DB5 شده و سپس تحویل EON شد تا برای انجام صحنه‏‌های ویژه آماده‌ ‏سازی شود. برای این منظور بیش از ۱۳ کیلوگرم به وزن آن اضافه شد که باعث محدود شدن حرکت آن شد و دو مسلسل با کالیبر ۳۰ در گلگیرهای جلوی آن نصب شد که باعث کاهش ۵ درجه‏‌ای چرخش تایرهای آن شد، بنابراین دوربین DB5 برای انجام سکانس‏‌های سریع مورد استفاده قرار گرفت و همین خودروی جیمز باند بود که تمامی اصطلاحاً شیرین‏کاری‏‌های جیمز باند با آن انجام می‏‌گرفت.

تمامی DB5 Gold Finger Continuationهای ۰۰۷ همانند مدلی که در فیلم‏‌های جیمز باند به نمایش درآمده بودند دارای سوئیچ‌‏ها و اهرم‌‏هایی در زیر دستی مرکزی است، اما برای خریدارانی که مایلند این سرگرمی‌‏ها را با دوستان خود به اشتراک بگذارند، یک ریموت کنترل پیش‏بینی شده که همه ابزارها و گجت‏‌ها را با آن راه‏‌اندازی کرده و کنترل می‌‏کنند آن هم از بیرون خودرو. تنها چیزی که کار نمی‏‌کند صندلی پرنده است!