گزارش فرمول یک اسپانیا ۲۰۲۵
فهرست مطالب:
به گزارش مجله ماشین، اسکار پیاستری، راننده تیم مکلارن، با عملکردی درخشان در گرند پری اسپانیا، همتیمی خود لندو نوریس را پشت سر گذاشت و سکوی اول و دوم را برای تیمش به ارمغان آورد. با این حال، ورود دیرهنگام خودروی ایمنی (Safety Car) به پیست، منجر به پایانی پرحادثه و هیجانانگیز در پشت سر رانندگان پیشتاز مکلارن گردید. مکس ورشتپن از تیم ردبول، ابتدا با شارل لکلرک از فراری و سپس با جورج راسل از مرسدس درگیر شد و در نهایت به دلیل ایجاد برخورد با راسل، جریمه زمانی دریافت کرد. این جریمه باعث شد تا قهرمان چند دوره جهان، مسابقه فرمول یک اسپانیا ۲۰۲۵ را در رده دهم به پایان برساند.
شرح مسابقه:
با خاموش شدن چراغها در شروع مسابقه، اسکار پیاستری که از پول پوزیشن (pole position) استارت میزد، شروعی عالی داشت و موفق شد پیشتازی خود را حفظ کند. اما در سوی دیگر ردیف اول خط استارت، همتیمی او لندو نوریس شروع کندتری را تجربه کرد. این فرصتی برای مکس ورشتپن فراهم آورد تا با سبقتگیری از مسیر بیرونی پیچ شماره یک، راننده مکلارن را پشت سر بگذارد و به رده دوم صعود کند.
پشت سر سه راننده برتر، تیم فراری شروع خوبی را به نمایش گذاشت. لوئیس همیلتون و شارل لکلرک، هر دو راننده فراری، با قدرتی مثالزدنی از جورج راسل، راننده مرسدس، عبور کردند و به ترتیب در جایگاههای چهارم و پنجم قرار گرفتند. راسل به رده ششم، بالاتر از همتیمیاش کیمی آنتونلی سقوط کرد. پیر گسلی از تیم آلپین در رده هشتم، جلوتر از آیزاک هجار، راننده تیم ریسینگ بولز (Racing Bulls)، و نیکو هالکنبرگ از تیم سائوبر که استارت بسیار سریعی داشت، جای گرفتند.
دیری نپایید که لکلرک فشار بر روی همیلتون را آغاز کرد. همیلتون به وضوح با مشکل چسبندگی تایرها (grip) دست و پنجه نرم میکرد. اگرچه قهرمان هفت دوره جهان فرمول یک به خوبی از جایگاه خود دفاع کرد، اما به سرعت از سوی تیم فراری به او دستور داده شد تا جای خود را با همتیمی موناکویی خود (لکلرک) که بسیار مطمئنتر با تایرهایش رانندگی میکرد، تعویض کند.
در گروه پیشتازان، مکس ورشتپن از «عدم چسبندگی» تایرهای خودروی ردبول خود در مقایسه با خودروهای مکلارن شکایت داشت. هنگامی که لندو نوریس در ابتدای دور سیزدهم با استفاده از سامانه کاهش پسار (DRS) به او نزدیک شد، راننده هلندی مقاومت چندانی از خود نشان نداد و نوریس، راننده بریتانیایی مکلارن، بهراحتی از او سبقت گرفت و به رده دوم رسید.
تیم ردبول، راننده مدافع عنوان قهرمانی خود را در دور چهاردهم برای انجام اولین توقف از سه پیت استاپ (pit stop) برنامهریزی شدهاش به پیتلین فراخواند. ورشتپن پس از خروج از پیت، با سرعت در حال پیشروی بود و پس از پشت سر گذاشتن هجار و آنتونلی، خود را به جورج راسل رساند. راسل ترجیح داد از درگیری مستقیم با ورشتپن اجتناب کند و راهی پیتلین شد. پس از انجام پیت استاپ، قهرمان جهان دوباره به رده سوم بازگشت، در حالی که تنها ۱۴.۵ ثانیه با نوریسِ پیشتاز فاصله داشت.
هنگامی که لندو نوریس در دور ۲۲ برای تعویض تایرها با تایرهای متوسط (Medium) اولین توقف خود را انجام داد، ورشتپن دوباره به رده دوم صعود کرد. اسکار پیاستری نیز در دور بعدی اولین پیت استاپ خود را انجام داد و به این ترتیب، راننده هلندی تیم ردبول برای اولین بار در این مسابقه، با اختلافی تقریباً شش ثانیهای نسبت به راننده استرالیایی مکلارن، پیشتاز مسابقه شد.
با تایرهای تازه، رانندگان مکلارن شروع به کم کردن فاصله خود با ورشتپن کردند. این بار، راننده هلندی در دور سیام برای تعویض مجدد تایر با تایرهای متوسط (Medium) وارد پیت شد. ورشتپن با تایرهای جدید شروع به ثبت سریعترین دورهای پیست (fastest laps) کرد. در دور ۳۶، او با استفاده از سامانه DRS در پیچ شماره یک موفق شد از شارل لکلرک سبقت بگیرد و به تیم مکلارن و لندو نوریس اطلاع داده شد که ردبول دوباره به جمع مدعیان بازگشته است.
لکلرک اولین راننده از گروه پیشتاز بود که برای تعویض تایر اقدام کرد و پس از توقف لوئیس همیلتون نیز، ورشتپن سومین و آخرین پیت استاپ خود را در دور ۴۸ برای استفاده از تایرهای استفاده شده نرم (Soft) انجام داد. این اقدام ورشتپن ، تیم مکلارن را بر آن داشت تا برای جلوگیری از استراتژی آندرکات (undercut) از سوی ردبول، هر دو راننده خود را به سرعت و پشت سر هم به پیت فراخواند. اما در حالی که ورشتپن فاصله خود را با نوریس به نیم ثانیه کاهش داده بود، به نظر میرسید راهی برای سبقت گرفتن از راننده مکلارن وجود ندارد.
ورود خودروی ایمنی و هرج و مرج در پایان مسابقه
در دور ۵۴، تمامی فاصلهها از بین رفت؛ زمانی که کیمی آنتونلی، راننده جوان مرسدس، دچار نقص فنی در پیشرانه (engine failure / Power Unit) شد و در پیچ شماره ۱۰ به شدت وارد بستر شنی (gravel trap) کنار پیست شد. بلافاصله خودروی ایمنی (Safety Car) وارد پیست شد و تعداد زیادی از خودروها برای تعویض تایر به سمت پیتلین هجوم بردند. در حالی که تمام رقبای اصلی ورشتپن برای رقابت نهایی تا خط پایان از تایرهای استفاده شده نرم (Softs) استفاده کردند، ورشتپن که گزینه مناسبی از تایرهای نرم در اختیار نداشت، مجبور به استفاده از یک مجموعه تایرهای سخت (Hard) شد. این نوع تایرها کندتر بودند و دیرتر به دمای ایدهآل برای چسبندگی میرسیدند.
این موضوع، قهرمان جهان را در شروع مجدد مسابقه به شدت آسیبپذیر کرد. هنگامی که پیاستری و نوریس با سرعت از او دور شدند، ورشتپن در خروج از پیچ آخر تقریباً کنترل خودروی خود را از دست داد. شارل لکلرک بلافاصله از این فرصت استفاده کرد و حمله خود را آغاز نمود. هنگامی که راننده فراری در مسیر مستقیم پیت (pit straight) در حال سبقت گرفتن از ورشتپن بود، برخورد کوتاهی میان دو خودرو رخ داد. با این حال، لکلرک دیگر از ورشتپن عبور کرده بود و راننده فراری به پیشروی خود ادامه داد تا سکویی شایسته را در پس رانندگان مکلارن کسب کند.
جورج راسل نیز فرصت را غنیمت شمرد و در انتهای مسیر مستقیم پیت به ورشتپن حمله کرد. با این حال، به نظر میرسید راننده مرسدس در نقطه ترمزگیری اشتباه کرد و بیش از حد به پیچ نزدیک شد (outbrake)، که منجر به برخورد چرخ به چرخ (banged wheels) دو رقیب گردید. ورشتپن مجبور به استفاده از مسیر گریز (escape road) شد و هنگامی که به پیست بازگشت، جلوتر از راسل قرار گرفته بود. به زودی از سوی تیم ردبول به او دستور داده شد که جایگاه را به راننده مرسدس پس بدهد. اما هنگامی که ورشتپن قصد انجام این کار را داشت، دوباره برخوردی میان دو خودرو رخ داد. این بار، داوران مسابقه راننده هلندی را به دلیل ایجاد برخورد، با ۱۰ ثانیه جریمه زمانی مجازات کردند. در نتیجه، ورشتپن پس از عبور از خط پایان، بلافاصله از رده پنجم به جایگاه دهم جدول ردهبندی سقوط کرد.
راسل مسابقه را در رده چهارم به پایان رساند، در حالی که نیکو هالکنبرگ از تیم کیک سائوبر (Kick Sauber) پس از خروج خودروی ایمنی از پیست، موفق شد از لوئیس همیلتون سبقت بگیرد و جایگاه پنجم شگفتانگیزی را برای تیمش به دست آورد. همیلتون به رده ششم بسنده کرد و پس از او آیزاک هجار، پیر گسلی، فرناندو آلونسو و در نهایت مکس ورشتپن قرار گرفتند.